Są ludzie, którzy potrafią rozjaśnić najmroczniejsze zakamarki naszego życia
W każdym z nas drzemie potrzeba akceptacji oraz zrozumienia. Autorski duet Jolanta Holzer i Samuel Milewski w swojej najnowszej książce przywołuje właśnie ten motyw pokazując jak wewnętrzna samotność wpływa na jednostkę.
To proza obyczajowa, w której momenty romansu wynikają z wyborów bohaterów. Akcja toczy się swoim rytmem, tak jak toczy się życie - nieprzewidywalnie, po wyboistej drodze, z naznaczeniem wielu silnych emocji. Autorzy napisali kontynuację losów bohaterów poznanych w "Teście", więc odsyłam Was do zachowania chronologii, ale nie będziecie rozczarowani jeśli nieobce są Wam ludzkie dylematy. Właśnie to jest wyznacznikiem całej serii - proces zmian, proza życia, pokusy odwracające bieg wydarzeń. Bohaterowie zgubią się we własnych słabościach i trochę po omacku będą błądzić w poszukiwaniu lepszego jutra.
Ryfka, Daga, Szymon i Samuel ponownie wkraczają na scenę, by swoimi nieszablonowymi osobowościami nakreślić cały wachlarz emocji. Poznanie ich będzie stanowić emocjonalne wyzwanie dla czytelnika, bowiem reprezentować będą sobą wszystkie trudności współczesnych czasów - depresje, uzależnienia, odrzucenia. Będą szukać siebie i tak stary domek pod Krakowem na moment stanie się ich domem. Czy tam odnajdą spokój i nową, lepszą drogę?
Różny przekrój osobowości pozwala każdemu znaleźć bohatera z którym się utożsami. Autorzy mocno zaangażowali się w swoje dzieło tworząc historię bardzo wiarygodną, szczegółową, niespieszną, ale wnikającą do wyobraźni, która wydaje się odpowiedzią na aktualne problemy. Drugi tom losów postaci nie tylko wydaje się jeszcze lepiej dopracowany, ale i sięga po nowe fakty, które wypełniają wcześniejsze luki. Akcja jest dynamiczna, bardzo osobista, niczym słowa wyrwane z kart pamiętnika każdego z nas. Wczytując się w tekst dostrzegamy cząstkę swoich własnych lęków i słabości, ponieważ tekst nawiązuje do niełatwego procesu dorastania, który kryje w sobie wiele mrocznych aspektów. Nie każdemu udaje się je ominąć i tylko mając u swojego boku bliskie osoby niektórzy zyskują siły na nową walkę.
"Takie samo światło" to rozbudowana na ponad pięćset stron psychologiczna analiza postaci inspirowanych ludźmi takimi jak my. Bardzo trafnie przedstawiona, stawiająca na niegasnące emocje. Lektura na pierwszy rzut oka niepozorna, ale już pierwsze strony szybko wyjaśniają, że bardzo istotna szczególnie dla dorastających czytelników. Polecam przeczytać oba tomy, by w pełni zrozumieć losy bohaterów i docenić całokształt wykonany przez Jolantę Holzer oraz Samuela Milewskiego. Mnie ich interpretacja młodzieńczych wyzwań zachwyciła.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz