"Kłopoty mnie kochają" Joanna Szarańska

"Kłopoty mnie kochają" Joanna Szarańska, Wyd. Czwarta Strona, Str. 302

"A co z tego wynikło? Jedna wielka kicha!"

Powieści Joanny Szarańskiej niespodziewanie stały się niezbędnikiem w mojej obyczajowej biblioteczce. Miło spędziłam czas przy serii Kalina w malinach, która chwilami rozbawiała mnie do łez a przedświąteczny okres spędziłam przy lekturze "Cztery płatki śniegu" - magicznej i pięknej powieści o prawdziwym życiu. Podświadomość podpowiadała mi, że najnowsza książka autorki również trafi w mój czytelniczy gust, więc ani chwili nie wahałam się przed rozpoczęciem przygody z "Kłopoty mnie kochają".

Z książkami utrzymanymi w stylu humorystycznym bywa różnie. Wiadomo - każdego z nas bawi i cieszy coś innego, więc śmiech w danych sytuacjach nie zawsze jest możliwy. Jednak jeśli chodzi o książki autorki - nie mam żadnego problemu. Po raz kolejny otrzymałam propozycję komedii pomyłek, w której pozytywnie zakręcona główna bohaterka wplątuje się raz za razem w kolejne kłopoty i naprawdę dobrze się bawiłam podczas lektury. Wiele razy uśmiechałam się do siebie śledząc poczynania Zojki i kibicowałam jej w drodze ku dobremu zakończeniu.

Postać głównej bohaterki to wielki atut powyższej lektury. Zojka stanowi punkt centralny historii i skupia na sobie niemal całą uwagę. Jako początkująca dziennikarka marzy o wielkiej karierze w cenionej redakcji. Jednak brak precyzji w marzeniach sprawia, że wszystko dzieje się opacznie a sama dziewczyna faktycznie trafia w ręce cenionego pisma, jednak nie jako dziennikarka a podejrzana o morderstwo. Tylko na moment spuściła torebkę z oczu, ale to wystarczyło by znalazł się w niej dowód przestępstwa. Jak poradzić sobie w tak skomplikowanej sytuacji, w której nic nie przemawia na korzyść bohaterki?

Autorka postarała się o to, by w książce nawet na moment nie pojawiła się chwila nudy. Ciągle coś się dzieje, akcja płynnie podąża do przodu a wydarzenia gonią wydarzenia. Jest to w pewien sposób zasługa samej Zojki, która rozsiewa dookoła urok osobisty własną charyzmą, ale na plus przemawia także styl i pomysłowość Joanny Szarańskiej. Jak się okazało niewiele trzeba, by przelać na karty powieści humorystyczne wydarzenia - bohaterka szybko wplątuje się w jedną aferę za drugą mając przy tym dobre chęci. Wierzę jej, bo postać tej dziewczyny jest wykreowana na wzór każdego z nas - prostego człowieka o zatargu z podstępnym losem. Ale nie mogłam jednocześnie powstrzymać się od uśmiechu w momentach, gdy wchodziła w konflikt z sołtysem (przystojnym!) i obrzucała się wraz z nim pomysłowymi porównaniami czy próbowała wyjaśnić kuzynce, że wcale nie ma ochoty odbijać jej narzeczonego. Powaga absolutnie nie miała tu miejsca a ja, choć życzyłam bohaterce jak najlepiej cała uradowana śledziłam przygody Zojki i nie miałam ochoty by szybko się kończyły.

Oto pomysłowy przepis na całkiem udany umilacz czasu. Po raz kolejny Joanna Szarańska przekonała mnie do komedii pomyłek, która dawniej nie była moim faworytem wśród gatunków. "Kłopoty mnie kochają" to tytuł adekwatny do fabuły - jeśli szukacie powieści, która poprawi Wam humor, pozwoli na moment zapomnieć o własnych kłopotach i spojrzeć na niektóre sprawy pod świeżym kątem: oto lektura dla Was! Polecam przede wszystkim niedowiarkom, którzy uważają, że nie warto sięgać po polską literaturę. Jak się okazuje - warto i to jeszcze jak!