"Pandemonium" Lauren Oliver

Autor: Lauren Oliver

Tytuł: Pandemonium

Tytuł oryginału: Pandemonium

Wydawnictwo: Otwarte

Liczba stron:376

Chociaż Lena przedostała się na drugą stronę barykady i trafiła do Głuszy nie wie jak sobie dalej poradzi. Alex nie przeszedł z Leną, dał się złapać i poświęcił swoje życie dla jej dobra. Dziewczyna nie widzi sensu dalszej egzystencji. Alex był dla niej wszystkim, a teraz została sama. Musi stawić czoła Głuszy i odnaleźć się w zupełnie nowym świecie. Podejmuje walkę o [miłość] i włącza się do ruchu oporu. Żarliwe walczy o to, co w obecnym świecie nie ma racji bytu. A kiedy podczas nieudanej akcji zostaje porwana wraz z synem głównego przedstawiciela władzy wszystko wywraca się do góry nogami. Julian wydaje się kimś innym, ale kim jest naprawdę? Czy Lena łatwo zapomni o Alexie? Kto wygra?

Czas akcji obejmuje zaledwie niecałą godzinę po wydarzeniach z poprzedniego tomu. Chociaż Lena trafia do Głuszy przed oczami wciąż ma Alexa, który pozostał po drugiej stronie barykady.

„Bo nigdy tak naprawdę nie będziemy w stanie zrozumieć drugiego człowieka. Możemy jedynie próbować, szukając po omacku drogi przez tunele, starając się oświetlić je pochodnią.”
"Pandemonium" to druga część trylogii "Delirium". Jako kontynuacja pierwszego tomu wprowadza czytelnika w świat otaczający główną bohaterkę i towarzyszy jej podczas zmagań w Głuszy. Obejmuje dwie płaszczyzny czasowe: w przeciwieństwie do tomu pierwszego nie spotykamy tutaj rozdziałów z pięknymi cytatami a jedynie podział na to co dzieje się obecnie i na to co działo się wcześniej. Dzięki temu czytelnik nie tylko poznaje obecne losy Leny, ale dowiaduje się jak poradziła sobie w Głuszy. Podział na płaszczyzny czasowe eliminuje brak monotonii w książce, a przeplatające się wydarzenia nie pozwalają czytelnikowi na nudę.

Drugi tom trylogii to idealny przykład powieści antyutopijnej. Tematyką książki jest [miłość] uznawana za chorobę i konsekwentnie tępiona poprzez władze i [miłość] ta towarzyszy bohaterce jako temat przewodni. Jednak autorka postawiła na zarys fabuły jako konkretnie przemyślany gatunek i nie odeszła od tematyki antyutopijnej. Doskonale jest to odczuwalne podczas czytania książki, kiedy to czytelnik całkowicie zatapia się w przedstawianej historii. Fabuła opiera się na walce głównej bohaterki jako członkini ruchu oporu, a jej poświecenie i upór aż biją ze stron lektury.

Atutem książki jest doskonała kreacja bohaterów. Lena, jako główna bohaterka wyróżnia się na tle fabuł i pozostałych bohaterów, a pozostali uczestnicy fabuły obdarzeni charakterystycznymi cechami nie pozostawiają wiele do życzenia. Atutem jest fakt fakt, iż autorka nie wprowadziła na siłę drugiego bohatera, jakim jest Julian. Powoli, stopniowo oswajała czytelnika z jego obecnością i pozwalała na poznanie jego postaci.
Jedynym minusem (całkowicie subiektywnym!) dla mnie był brak Alexa, który zajął w moim sercu główne miejsce i za którym tęskniłam prawdopodobnie w takim samym stopniu jak Lena.

„Świat może być piękny, ale tylko dla ludzi, którzy mieli tyle szczęścia, by znaleźć się po właściwej stronie.” 
Lauren Oliver to autorka z niesamowitym warsztatem literackim. Moje pierwsze spotkanie z nią odbyło się przy lekturze "7 razy dziś", która również skradła moje serce.  Jej twórczość charakteryzuje się nie tylko ciekawą tematyką, ale i wspaniałym językiem trafiającym do każdego.

Seria "Delirium" to najlepszy cykl antyutopijny jaki czytałam i który całkowicie mnie pochłonął. Tyle wrażeń zapewniła mi tylko trylogia "Igrzysk Śmierci". Cykl Lauren Oliver zajął honorowe miejsce w mojej biblioteczce nie tylko za całokształt, ale i za towarzyszące mi podczas czytania emocje: zachwyt, dreszcz emocji, łzy i całą gamę innych odczuć. Ciężko mi opisać co czułam podczas lektury i jakie emocje mną targały, ale mogę Wam napisać jedno - to było niesamowite i żałuję, że przede mną już tylko jeden tom.

Ocena: 6/6
Recenzja bierze udział w akcji: Czytam literaturę amerykańską.

 Z serii "Delirium":
1. "Delirium"
2. "Pandemonium"
3. "Requiem"