"mogłem cię kochać."

Autor: Lynn Raven
Tytuł: Pocałunek Kier
Tytuł oryginału: Der Kuss des Kjer
Wydawnictwo: oficyna wydawnicza Foka
Liczba stron: 502

Lijanas znana jest w swojej wiosce z delikatności i dokładności leczenia. Mimo, że nie należy do grona najbardziej utytułowanych uzdrowicielek, posiada dar o którym nie wie prawie nikt. Dziewczyna nie spodziewa się, że jej śladem podąża Mordan, pierwszy dowódca armii wojowniczych Kierów. Na rozkaz swego pana ma dostarczyć uzdrowicielkę na dwór królewski. Mordan podstępem dostaje w swe ręce młodą uzdrowicielkę, jednak łatwość z jaką udało mu się porwać dziewczynę jest tylko pozorna. Na ich drodze czyhają stwory łaknące krwi i problemy, których nie da się przeminąć. Początkowa chęć ucieczki Lijanas przemija i pojawia się na jej miejscu zupełnie inne i nieoczekiwane uczucie kierowane w stronę okrutnego Mordana.

"Lepiej żyć niż zginąć. Dopóki się żyje, można walczyć!"

Gdyby atutem książki miała być fabuła, na pewno nic by z tego nie było. Co prawda jest przyjemna i ciekawa, ale w żaden sposób, choćby ten najmniejszy - nie porywa. Nie było fajerwerków, ziemia się nie osunęła i nie wybuchł żaden wulkan. Prowadzona spokojnym, aż za spokojnym rytmem wpływała na czytelnika kojąco, ale czasami też aż prosiło się o szybsze bicie serca. Niestety momentów z żywszą akcją było jak na lekarstwo, jednak te z kolei pokazywały, że warto na nie czekać. Kiedy na horyzoncie pojawiała się szansa na dużą dawkę emocjonujących wydarzeń nie mogłam się od nich oderwać, bo znacznie kontrastowały z tym spokojnym czasem, kiedy nic się nie miało wydarzyć.

Jednak to nie o fabułę tutaj chodziło. Nawet jeśli książka przez wszystkie swoje strony wnikliwie opisywałaby pielenie ogródka, z takimi bohaterami jak Lijanas i Mordan osiągnęłaby miano bestseleru. Ich skrajność charakterów zaoferowała mi nie tylko chwile pełne uśmiechów, ale i bywały momenty, kiedy naprawdę miałam ochotę rozszarpać jedno i drugie. Właściwie z opisu wydawcy wywnioskowałam, że czeka mnie kolejny smętny romans. A tak naprawdę przez dwie trzecie książki miałam wrażenie, że ta dwójka darzy się przekraczającą skalę nienawiścią. Uwierzcie mi na słowo - ich docinki i dialogi są wielkim skarbem tej książki.

"Do cholery. Dlaczego uczuć nie można po prostu zgasić, jak ognia?"

Wciągająca, zaskakująca i pełna emocjonalnych uniesień - taka właśnie jest książka Lynn Raven. I chociaż do fabuły zakradły się momenty niedopowiedzeń, których rozwiązań się nie doszukałam, to nie jestem rozczarowana. Wydaje mi się, że gdyby i w niej jeszcze pojawił się pazur nastąpił by przesyt. Prym w książce wiodą bohaterowie i mają do tego pełne prawo. Tej dwójki po prostu nie da się nie lubić. Dlatego cieszę się, że miałam okazje zapoznać się z "Pocałunek Kier", bo to lektura, która na pewno zapadnie mi w pamięć.

"[...] podajcie mi mydło!
-Czy nie zapomnieliście o czymś? [...]
-Co?
-Jest takie proste słówko...!
-Och, naturalnie. Jaki ze mnie głupiec! - Natychmiast!

Ocena: 5/6 - [powieść jednotomowa]

Za możliwość przeczytania dziękuję niesamowitej M.