"Wyścig z czasem" Justin Go

Autor: Justin Go

Tytuł: Wyścig z czasem

Tytuł oryginału: The Steady Running of the Hour

Wydawnictwo: Muza

Liczba stron: 510

Premiera: 18 marca 2015r.

Miłość wbrew zakazom, tajemniczy spadek, pola bitewne Wielkiej Wojny - tak zapowiadała się historia, którą z góry osadziłam w ramach typowego romansidła. Nie mogłam się chyba bardziej pomylić.

"My też jesteśmy częścią cholernej historii!"

Pewnego dnia Tristan Campbell otrzymuje wiadomość, z której wynika, że może być spadkobiercą fortuny Ashleya Walsinghama - alpinisty i brytyjskiego weterana I wojny światowej. Pierwotnie spadek miał trafić w ręce ukochanej Ashleya, Imogen Soames - Andersson, jednak kobieta nigdy nie zgłosiła się po pieniądze. Tristan ma siedem tygodni na udowodnienie swojego pokrewieństwa z Imogen. Wyrusza w podróż po Europie i tam podążając tropem Ashleya, krok po kroku składa historię pełną namiętności, krzywdy i strachu, a także miłości, niebezpieczeństwa i rozpaczy.

Akcja biegnie dwutorowo - z jednej strony mamy pierwszoosobową narrację Tristana i relację jego poczynań, z drugiej trzecioosobową, przedstawiającą wydarzenia z przeszłości. Tym samym mogłam poznać losy Ashleya i Imogen z dwóch perspektyw: tej prawdziwej i wywnioskowanej z odkrytych dowodów. Najbardziej zaskoczyło mnie to, że książka nie należy do gatunku z szybką akcją, ale płynność fabuły, rosnące zainteresowanie dalszymi odkryciami i przystępny język pochłonęły mnie na tyle, że nie dostrzegłam momentów nudy.
 

"Ale pisz do mnie,  daj mi choć jeden powód,  bym każdego dnia witał wschód słońca."

Przed głównym bohaterem pojawiło się trudne zadanie. W końcu odnalezienie informacji o własnej prababce kilka pokoleń w tył nie jest łatwą sprawą. Szczególnie, że z jakiegoś powodu ktoś postarał się o ukrycie wszelkich dokumentów. Odkrywanie krok po kroku wydarzeń z przeszłości jest nie tylko wyzwaniem dla bohatera, ale również dla czytelnika - trzeba przyznać, że nie łatwo się do tego zabrać, a odkryte informacje nie są jasne. Kiedy współczesność ustępuje miejsca przeszłości i na plan pierwszy wysuwa się wątek romantyczny oraz powolne odkrywanie sekretów robi się jeszcze ciekawiej. Trudno mi określić, które rozdziały - te z Tristanem, czy może historia Ashleya i Imogen, były dla mnie bardziej ekscytujące. Jednak bez wątpienia uczucie pomiędzy bohaterami chociaż rodzi się powoli ma swój większy wydźwięk, pojawia się kaskada emocji przepełniająca strony książki i odkrywająca przed czytelnikiem strach, ból, niepewność i złość przeplatanych z miłością, nadzieją i wiarą.

Tristan nie jest postacią mocno zarysowaną, a przez całą lekturę wyłapałam tylko skrawki faktów dotyczących jego życia. Na początku nie mogłam się wyzbyć wrażenia, że jest jakby ospały - angażuje się w całą sytuację, ale jego narracja jest prosta a on sam całkowicie nieskomplikowany. Jednak im dalej podążałam szlakiem historii, tym bardziej doceniałam minimalną rolę Tristana. Na pierwszym miejscu mieli stanąć Ashley i Imogen, skupiając na sobie uwagę czytelnika i swoją rolę wykorzystali do granic możliwości. Kreacja tej pary jest niesamowita - nie ma tutaj żadnej konkretnej typowości. Romans pomiędzy nimi nawiązuje się błyskawicznie, a sama Imogen zrywa  z przyjętymi schematami dobrej panny - ma własne zdanie, uwielbia przekraczać granice i łamać zasady - chociaż były momenty, w których jej poczynania okropnie mnie drażniły i byłam zła za drogę, którą obrała. To wszystko wpisane jest jednak w ich rolę i chociaż nie miałam wpływu na wybory bohaterów całą sobą zaangażowałam się w ich losy. Szczególnie dużo emocji dostarczyło mi samo zakończenie, chociaż wiem, że nie wszystkim się spodoba - pozostawia więcej pola wyobraźni niż wyjaśnieniom.

"- Czy miałby mi pan za złe, gdybym spytała, czemu wstąpił pan do armii?
 - Dla munduru, rzecz jasna. Uważałem, że będę w nim znakomicie wyglądał."

Opowieść Justina Go to nadzwyczajna, nieprzeciętna i piękna historia, której czytanie stanowiło dla mnie najwspanialszą przygodę. Wyjątkowość tej książki jest nie do opisania. Tutaj subtelność zderza się z wielkimi emocjami, a lekkość kontrastuje z intensywnością. Ta książka to zdecydowanie najlepsza opowieść tego roku!

Ocena: 6/6

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Muza.