"Przepaść czasu" Jeanette Winterson

"Przepaść czasu" Jeanette Winterson, Tyt. oryg. The Gap of Time. Winter’s Tale, Wyd. Dolnośląskie, Str. 308

"Czasami nie ma znaczenia, że przed tym czasem był jakiś inny czas. Czasami nie ma znaczenia, że jest noc czy dzień albo teraz czy wtedy. Czasami wystarczy to, gdzie jesteś teraz. Nie znaczy to, że czas się zatrzymuje albo nie zaczął biec. Czas jest tutaj. Ty tu jesteś. W tej uchwyconej chwili otwierającej się na całe życie."

Okładka, która zupełnie nie nakierowuje na skrywaną wewnątrz historię. Opis, który niewiele mówi. Powieść, która okazuje się wielkim zaskoczeniem.

Zacznijmy od początku. Historia może być zagadką dla tych, którzy nie znają Szekspira. Właśnie na bazie jego "Zimowej opowieści" powstała historia książki "Przepaść czasu". Przestraszni wszyscy ci, którzy z Szekspirem nie są po imieniu? Bez obaw, to tylko inspiracja. Przez najbliższy czas wiele znanych i lubianych autorów zmierzy się z dziełami dramaturga wszech czasów, aby przedstawić własne interpretacje jego historii. Ciekawi? Pomysł naprawdę niebanalny i godny uwagi.

Jeanette Winterson znana jest ze swoich wyjątkowych lektur, choć moje pierwsze spotkanie z tą panią odbyło się właśnie przy wywołanej lekturze. Żałuję, ponieważ "Przepaść czasu" przedstawiła jej twórczość w samych superlatywach i kobiecą stronę powieści obyczajowej ukazała z zupełnie innej strony. Zabierając się za interpretację tragedii i miłosnej historii nie byłam pewna, czy historia mnie do siebie przekona, ale umiejętność autorki do powoływania, do życia niebanalnych bohaterów i intrygującej fabuły całkowicie mnie do siebie przekonały. 

Emocje, przemyślenia, refleksje i niekończąca się dobra historia to wielki atut "Przepaści czasu". Perdita, porzucona przez ojca zaczyna nowy rozdział w swoim życiu. Nie może zapomnieć o słowach ojca, nazywającego własną córkę bękartem. Porywczy mężczyzna nie zdaje sobie sprawy jak wielką krzywdę wyrządził własnemu dziecku. Ciężko jednoznacznie stwierdzić o czym jest ta opowieść - to wielowymiarowa i kunsztownie napisana historia pełna ukrytych znaczeń i intrygujących dialogów. 

Wielkim atutem tej historii jest jej nietypowość, która kusi nieznanym i szczerością, od której trudno się odwrócić. Panujący tutaj mroczny klimat i intensywna aura złego sugerują, że w gruncie rzeczy ta zwykła historia mogła przytrafić się każdemu. Tragiczny ciąg przyczynowo skutkowy burzy wyimaginowany świat jednym podmuchem i niszczy ten domek z kart. Czego możecie się tutaj spodziewać? Tak naprawdę, to wszystkiego. Błędy są rzeczą ludzką, pytanie tylko, czy jesteśmy w stanie to zrozumieć. Istnieje szansa, że lektura tej powieści wzbudzi w Was chwile refleksji, zatrzyma nad przemyśleniami na które nie mieliście do tej pory czasu i poruszy machinę zmian, o której zazwyczaj się zapomina. 

"Ważne rzeczy dzieją się przypadkiem. Tylko resztę da się zaplanować."

"Przepaść czasu" pozostaje w głowie na długo po skończonej lekturze. Co w niej jest takiego, że ciężko o niej zapomnieć? Właściwie to wszystko i tak naprawdę nic. Ciężki i tajemniczy klimat przeplata się z nieocenzurowanym językiem i przywodzi na myśl najgorsze ludzkie instynkty. Od razu przestrzegam - nie jest to powieść dla każdego. Trochę psychologiczna, trochę filozoficzna i po części niezobowiązująca. To jednak wartościowa lektura, która przyciąga do siebie swoją wyjątkowością.

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Dolnośląskie.