"Dom nad jeziorem smutku" Marilynne Robinson

Autor: Marilynne Robinson
Tytuł: Dom nad jeziorem smutku

Tytuł oryginału: Housekeeping

Wydawnictwo: m

Liczba stron: 212

Bywają książki, które przyciągają do siebie niczym magnes już przy pierwszym spotkaniu. I choć nie wiadomo co można się po nich spodziewać, jedno jest pewne - czytanie ich będzie jedną z piękniejszych przygód, które na nas czekają.

"[...] miłość jest jedną wielką tęsknotą, której nie może złagodzić posiadanie jakiegokolwiek przedmiotu".

Dom Sylvii Foster, to zwyczajnie niezwyczajne miejsce. Ruth i Lucille mieszkają tam  przez cały czas, w przeciwieństwie do pozostałej rodziny, która pojawia się i znika szybciej niż wiatr. Nikt nie zdołał podjąć się stałej opieki Ruth i jej siostry. Wszystko zmienia się z czasem, kiedy u progu drzwi pojawia się ekscentryczna Sylvie, siostra matki dziewczynek. Zachodzą zmiany w domu nad brzegiem jeziora. Pojawi się pytanie: co wybrać? Wolność czy izolację?

Na odwrocie okładki przeczytałam zdanie: "Zdałam sobie sprawę, że czytam tę powieść wolno, coraz wolniej [...]" i zastanawiam się jak to możliwe? Bardzo chciałam spowolnić mój proces czytania i spokojnie, bez pośpiechu przeżywać wraz z siostrami trudne wybory, ale po prostu nie byłam w stanie. Cała historia pochłonęła mnie natychmiast i zanim się obejrzałam, wszystko było już za mną. A po zamknięciu książki na długi czas pozostały mi emocje, trwające przy mnie w czasie całej tej wspaniałej przygody. Pomógł mi w tym barwny, nostalgiczny język zmuszający do chwili refleksji.

"Najlepiej nie mieć niczego, bo ostatecznie rozpadną się nawet nasze kości."

Jezioro przywodzi na myśl głębię, zadumę i smutek odzwierciedlający emocje spotęgowane w książce Marilynne Robison. Jezioro w pobliżu domu dziewcząt to metaforyczny potwór, który zagraża ich szczęściu i pochłania wszystko to, co dla nich cenne i wyjątkowe. Bez skrupułów zabiera im cząstkę życia, marzeń i nadziei pogrążając je w krzywdzie i okrucieństwu. To sprawia, że bohaterowie zamykają się w sobie, stają się indywidualnymi jednostkami pozbawionymi schematów. Każdy bohater zmusza do zatrzymania się przy jego postaci, analizie zachowań i portretów psychologicznego, który jest niezwykle wnikliwy i złożony. A wszyscy zdają się łączyć ze sobą niewidzialną nicią ciągnącą w dół i nie pozwalającą na własne prywatne życie. Czy można skłonić kogoś do autodestrukcji? Wydaje się, że Sylvia zmienia Ruth we własną kopię. I dlaczego wolność jest tak bardzo oddalona od bohaterów?

Zachwyca, czaruje i szokuje. Sprawia, że codzienne sprawy nabierają niecodziennego znaczenia. Zmusza do refleksji nad wszystkim co stanowi dla nas sedno naszego życia. Zabiera w drogę ku odkryciu prawdy. Taka właśnie jest ta książka - smuta, wzruszająca i pełna emocji. I choć nie trafi w gusta wszystkich czytelników (ze względu na ciągłość fabuły i brak wartkiej akcji), moje serce zdobyła swoją złożonością i jednocześnie prostotą. Dlatego mam nadzieję, że sięgając po tą książkę wyniesiecie z niej jak najwięcej.

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuję Wydawnictwu m!

Ocena: 5/6 - [powieść w jednym tomie]
Wyzwanie: czytam Literaturę amerykańską.