"Intruz" Stephenie Meyer

Autor: Stephenie Meyer
Tytuł: Intruz
Tytuł oryginału: The Host
Wydawnictwo: Dolnośląskie
Liczba stron: 556

 Władzę nad światem przejął niewidzialny wróg. Najeźdźcy przejęli ludzkie ciała, zawładnęli ich umysłami i zapoczątkowali nowe życie, wiodąc normalną egzystencję. Nie zostało już wielu niezasiedlonych istot ludzkich, choć takim przypadkiem jest Melanie. Wszystko trwa jednak do czasu. Dziewczyna w końcu wpada w ręce wroga i jej ciało staje się domem dla nowej duszy - Wagabundy. Intruz wkrada się do podświadomości dziewczyny niczym natrętny wirus i penetruje jej myśli bez żadnych zahamowań. Wagabunda poszukuje skrawków myśli, które dałyby szansę odnalezienia pozostałych niezasiedlonych. Jedynym problemem jest determinacja Melanie, która podsuwa duszy wspomnienia o swojej miłości - Jaredzie ukrywającym się gdzieś na pustyni. Uczucia Melanie i Wagabundy zaczynają się zlewać w jedno i żadna z nich nie potrafi ich rozdzielić. Mężczyzna ukochany dla jednej, jest wrogiem dla drugiej choć obie zaczynają darzyć go jednakowym uczuciem. Niebawem obie wyznaczają sobie wspólny cel, którego realizacja będzie niezwykle ryzykowna.

"Nie obchodzi mnie ta twarz, tylko jej wyraz. Nie obchodzi mnie ten głos, tylko to, co mówisz. Nie obchodzi mnie to, jak w tym ciele wyglądasz, tylko co nim robisz. Ty jesteś piękna."

Połączenie Melanie i Wagabundy zaowocowało w książce niebanalnym bohaterem. Przenikanie myśli i uczuć obu kobiet sprawiło, że z zapałem śledziłam ich poczynania. Często się zdarza połączenie dwóch wrogich sobie bohaterów, jednak nie w jednym ciele i nie duszami. W ten sposób powstało nierozerwalne połączenie i chcąc nie chcąc bohaterki stały się sprzeczną jednością. Walczyły ze sobą a walka trwała w ciele Melanie, nie w świecie rzeczywistym. Tutaj prym wiodła psychika i to zrodziło nowe spojrzenie na sprawę. Nigdy jeszcze nie spotkałam się z tak niecodziennym połączeniem. I choć to wszystko jest ciężkie do sprecyzowania ja jestem całkowicie przekonana i autorka mam moje poparcie we wszystkich aspektach tej książki.

Jest w tej lekturze coś takiego, że nie sposób przejść obok niej obojętnie. Co prawda nie jest to literatura z najwyższej półki, ale lekki i prosty styl autorki zjednuje już na wstępie i powoli prowadzi przez nowy świat. Delikatność tej historii powoli zjednuje czytelnika i zaprasza go w otchłań przygód i walki o własne szczęście. Bardzo spodobał mi się ten niezobowiązujący sposób prowadzenia fabuły, który zaprasza czytelnika a nie rozkazuje mu czytać na siłę. To wszystko otoczone jest jakby mgiełką tajemniczości, subtelności i gwarancji na dobrą zabawę. Lekkość prowadzonych dialogów i przedstawianych wydarzeń nie nudziła mnie w żaden sposób, czego najbardziej się obawiałam.

"A zatem będę szczęśliwa i smutna, wniebowzięta i zrozpaczona, bezpieczna i zlękniona, kochana i odrzucona, cierpliwa i rozdrażniona, spokojna i dzika, pełna i pusta... Wszystko to będę czuła. Wszystko będzie moje."

Obecnie jest cała masa książek o pasjonującej historii miłości zapierającej dech w piersiach. Aby trafić na coś naprawdę dobrego należy się nieźle naszukać. Nie przepadam za schematami i staram się od nich uciekać, dlatego sięgnięcie po "Intruza" miało okazać się alternatywnym rozwiązaniem. Historia miłosna w zupełnie innych realiach niż przedstawiane dotychczas, nowe spojrzenie na sprawę i niebanalni bohaterowie kusili mnie od dawien dawna. Ale kiedy już stanęłam oko w oko z całym asortymentem książki przeżyłam szok. Nie spodziewałam się, że całe to połączenie będzie aż tak dobre. Muszę przyznać, że bawiłam się wspaniale w czasie czytania i chociaż książka liczy sobie nie mało stron, ja chciałabym znacznej więcej. Sposób przedstawienia miłości i determinacji bohaterki by za wszelką cenę odnaleźć ukochanego natychmiast mnie do siebie przekonał i uważam, że to jeden z lepszych motywów miłosnych jakie czytałam.

Wiele razy miałam w rękach pierwszą książkę Meyer i wiele razy odkładałam ją z powrotem na półkę. Zawsze wypatrywałam czegoś lepszego, ambitniejszego, mocniejszego. Teraz żałuję, że moje spotkanie z bohaterami tego świata nastąpiło tak późno. Oczywiście twórczość autorki jest mi bardzo dobrze znana. Może nie zaliczyłabym jej książek do grona ulubionych, ale mam do nich pewien sentyment. W końcu jakby nie patrzeć to ona tak naprawdę nagłośniła świat wampirów w pełnej krasie. Dlatego od dawna nosiłam się z zamiarem sięgnięcia po "Intruza". Wiedział, że to zupełnie inna książka i nie nastawiałam się na nic. Pozwoliłam aby sama pokazała mi co ma w zanadrzu i bardzo się z tego cieszę. Zostałam pozytywnie zaskoczona i myślę, że z czystym sumieniem mogę dalej myśleć o autorce z niemałą sympatią.

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuję Grupie Wydawniczej Publicat.

Ocena: 5/6