"Ból był krzykiem."

Autor: Stephen King
Tytuł: Misery
Tytuł oryginału: Misery
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Liczba stron: 368

Wypadek samochodowy pisarza Paula Shledona to tylko wierzchołek góry lodowej jego zaczynających się problemów. Pech chciał, że uratowała go Annie Wilkes i zabrała do swojego domu, by tam zaopiekować się poszkodowanym. Niestety Paul okazuje się ulubionym pisarzem Annie, która czyta jego książki z godną podziwu zapalczywością. Kiedy dowiaduje się, że pisarz uśmiercił jej ukochaną postać, w głowie Annie rodzi się potworny plan. Zamierzając nakłonić Paula do napisania kolejnej książki i ożywienia ukochanej Misery posuwa się do czynów, o których normalny człowiek nawet by nie pomyślał. Pod skrzydłami Annie Wilkes pisarz przeżywa piekło na ziemi, w stojącym na odludziu domu kobiety uważanej za chorą psychicznie i znienawidzona przez sąsiadów. Jednak Annie skrywa jeszcze wiele sekretów, których odkrycie zmrozi krew w żyłach.

"Ten pomysł był na tyle szalony, że wydawał się całkiem sensowny."

Annie Wilkes to kobieta o stu twarzach. Będąc byłą pielęgniarką doskonale wie jak postąpić w sytuacji, w której się znalazła i jak może zająć się Paulem, by nie zrobić mu większej krzywdy. W swój skomplikowany sposób kieruje się własną, irracjonalną logiką by osiągnąć zamierzony cel. Jej kreacja okazała się najlepszą z jaką kiedykolwiek się spotkałam. Annie zdecydowanie nie należy do płaskich, bezbarwnych postaci, bo chociaż chwile zawieszenia w świecie rzeczywistym zdarzają jej się niezwykle często, to jest to kobieta o tysiącu odcieni. Psychologiczny aspekt tej postaci odkrył jej  skomplikowane wnętrze i ukazał demoniczną prawdę na temat jej życia. Złożoność czynów, podejście do świata i ogólna postawa bohaterki zagubionej we własnym wnętrzu, kierującej się własnymi zasadami mrozi krew w żyłach przy każdym jej posunięciu, a strach budzi myśl o tym, do czego jeszcze zdolna jest ta kobieta.

"Misery" prezentuje niezawodny styl autora, który swoim lekkim gawędziarskim językiem wprowadza elementy zaskoczenia w najmniej spodziewanych momentach. Wielokrotnie, podczas lektury, dałam się nabrać na spokojny ton opisywanych wydarzeń, by za moment zostać zaskoczona posunięciem ze strony głównej bohaterki czy jakimś niespodziewanym zwrotem akcji. Styl i język powieści doskonale połączyły się z obraną tematyką. Autor z niemałą precyzją posłużył się brakiem zrównoważenia psychicznego postaci, by stworzyć przerażającą historie bez grama nadprzyrodzonych istot. Początkowo myślałam, że fabuła oparta wyłącznie na czynach głównej bohaterki będzie bardzo ograniczona, ale nie mogłam się bardziej mylić. Złożoność postaci wywołuje przerażenie na myśl o jej następnych posunięciach i budzi chorą ciekawość jak to wszystko się zakończy.

"Nie zadawaj mi pytań, to nie odpowiem ci kłamstwem."

Stephen King to prawdziwy król literackich poczynań i nie mam co do tego najmniejszej wątpliwości. Zawsze uważałam "Lśnienie" i "Miasteczko salem" za najwybitniejsze powieści autora, ale dziś dołączyła do tej krótkiej listy także "Misery". Jestem pod wielkim wrażeniem precyzji postaci i tematyki, która przeraża tym bardziej, że przenieść może się do rzeczywistego świata. Towarzyszące w czasie lektury emocje sprawiły, że przerażenie mieszało się z naprawdę dobrą zabawą. Polecam ją wszystkim miłośnikom mocnej literatury.

Ocena: 5/6