"Ulubione momenty" Adriana Popescu

"Ulubione momenty" Adriana Popescu, Wyd. Media Rodzina, Str. 352

"Zresztą pewnie i tak nie przyszłoby mi do głowy nic ciekawego, ponieważ na błyskotliwe odpowiedzi zwykle stać mnie tylko wtedy, kiedy mam ze dwie godziny czasu do namysłu."

Są historie, które się czyta, ponieważ każdy nalega i kusi pozytywną opinią, ale są również te, do których zagląda się z czystej ciekawości, ponieważ niewielu czytelników o nich pisze. Właśnie do drugiej grupy powieści zaliczam książkę "Ulubione momenty".

Z czystą ciekawością oddałam się lekturze, ponieważ nie wiedząc czego mogę się spodziewać nastawiłam się na intrygującą powieść miłosną, taką zupełnie inną niż wszystkie mi znane. Powieść Popescu to książka bardziej metaforyczna, z dwuznacznymi wydarzeniami i możliwością czytania między wierszami, co nie trafi do każdego czytelnika, ale jeśli już odnajdziemy się w fabule, na pewno możemy liczyć na niebanalne poprowadzenie akcji.

Musicie jednak pamiętać, że to nie jest współczesna powieść miłosna, w której wszystkie uczucia pojawiają się przed czytelnikiem podane na tacy. Tutaj musiałam solidnie się napracować, żeby móc zrozumieć rozgrywane sceny i motywy, jakimi kierowali się bohaterowie. Dostarczyło mi to sporej czytelniczej rozrywki, jednak nie mogę powiedzieć, że bawiłam się idealnie. Co prawda historia Layli i Tristana to powieść, która na pewno wciąga i dostarcza dużo emocji, ale nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że w tej historii brakuje życia. A to przecież najistotniejszy element w wydarzeniach, gdzie bohaterowie raz za razem wędrują do swoich ulubionych miejsc. 

Prowadzone dialogi w połączeniu ze stylem autorki czasami uciekały mi przez palce i zamiast odnaleźć się w opisywanych wydarzeniach zastanawiałam się dlaczego wybrała takie, a nie inne rozwiązanie dla losów swoich bohaterów. Przyznaję, że było to dla mnie intrygujące, ponieważ chcąc nie chcąc zaangażowałam się w relację łączącą dwójkę bohaterów. Zawsze kibicuję miłości i chociaż ta dwójka rozumie się bez słów jako przyjaciele, to trudno ich zaklasyfikować do kategorii pary. Obydwoje żyją w związkach, mniej lub bardziej szczęśliwych, ale przyjaźń jaka ich łączy jest naprawdę niesamowita. Zabierając siebie nawzajem, zabierali również mnie, do miejsc w których czuli się najlepiej, gdzie mogli wspominać szczęśliwe chwile i zapomnieć o niedogodnościach dnia codziennego. Tristan zdając sobie sprawę z tego, że Layla nie spełniała wielu swoich marzeń stara się uszczęśliwić przyjaciółkę jak tylko może - i właśnie to było w tej książce najlepsze: emocje i uczucia, które budowały realną więź łączącą głównych bohaterów. 

Żałuję, że styl autorki nie okazał się lepszy, bo gdyby nie to, powieść na pewno mocno by u mnie zapunktowała, ale nie mogę również napisać, żebym żałowała czasu poświęconego lekturze. Cieszę się, że poznałam "Ulubione momenty" a w szczególności cieszę się, że poznałam Laylę i Tristana, bo uwielbiam czytać o przyjaźni tak silnej, że czasem niemożliwej. Nie chcę, żebyście z góry ją skreślali - zdecydowanie warto dać jej szansę.

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Media Rodzina.