"Świt, który nie nadejdzie" Remigiusz Mróz

"Świt, który nie nadejdzie" Remigiusz Mróz, Wyd. Czwarta Strona, Str. 528

"Wołyniak z pewnością do wydmuszek nie należał. Miał grubą skorupę, a pod nią zahartowanego ducha."

I stało się. Niezliczoną ilość razy pisałam Wam, że w końcu muszę poznać twórczość autora, bo ile można czytać o zachwalaniu go z każdej strony, nie znając jego talentu? Wstyd, bez dwóch zdań. Na całe szczęście zrehabilitowałam się i zabrałam za najnowszą książkę autora. I wiecie co? Jest mi strasznie przykro, że tak długo z tym zwlekałam, bo jeśli wszystkie książki autora są równie dobre, to ja poproszę więcej!

Ostatnio co raz częściej sięgam po historie sprzed wojny, więc całkiem dobrze odnalazłam się w przedwojennej Warszawie, szczególnie że autor ubarwił ją gangsterskim klimatem. Nie podejrzewałam, że tak sprytnie można wpleść tajemny, mroczny życiorys Ernesta Wilmańskiego - głównego bohatera powieści, w realia ówczesnych mu czasów. Warszawa otwiera się przed nim z perspektywą nowego życia. Jednak jedna decyzja zmienia jego życie nieodwracalnie i właśnie w czasie gdy ratuje młodziutką dziewczynę akcja nabiera rozpędu. 

Początek powieści zaczął się niewinnie, ale już na kolejnych stronach zaczęłam nabierać przekonania, że przyszło mi się zmierzyć z typowo męskim światem. Absolutnie nie poczułam się tym urażona, bo nikt nie nadaje takiego dynamizmu i pędu akcji, jak pościgi, gangsterzy i wyrównywanie rachunków. A jednak nikt tak nie sprowadza do pionu niegrzecznych mężczyzn jak kobiety - może nie uratowana Anastazja, która ma swoje za uszami, ale Eliza Zarzeczna, młoda policjantka, o której nie napiszę ani jednego złego słowa, bo postać tej bohaterki z miejsca mnie kupiła.

Nie spodziewałam się, że autor wykreuje tak mocnych i wielowymiarowych bohaterów, obdarzonych całą masą wiarygodnych cech osobowości. Stałam murem za poczynaniami Elizy, którą polubiłam najbardziej z całego towarzystwa, bo chociaż musiała zmierzyć się z mrocznym, gangsterskim światem, to najbardziej obawiała się pogwałceniem swoich zasad moralnych. 

Mroczny obraz przedwojennych gangów trafia z siłą pocisku w nic nie podejrzewającego czytelnika, który strona za stroną co raz bardziej zatraca się w rozgrywane wydarzenia. Wierzcie mi na słowo, wiem to z własnego doświadczenia. Każdy bohater ma swoje za uszami, więc trudno podzielić ich na tych złych i dobrych, a w ciężkim klimacie przestępczego świata można by wieszać noże, gdyby nie to, że absolutnie nie ma na to czasu. Śledzenie fabuły z zapartym tchem to obowiązek a ciągnąca się za tym adrenalina - to z kolei wielka przyjemność. Zdecydowanie poproszę więcej takich książek!

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona.