"Latarnia umarłych" Leszek Herman

"Latarnia umarłych" Leszek Herman, Wyd. Muza, Str. 600

Leszek Herman zdobył sympatię czytelników swoją pierwszą powieścią "Sedinum. Wiadomość z podziemi". Wiem, że właśnie ta powieść zdobywała mnóstwo entuzjastycznych opinii, ale nigdy nie próbowałam na własnej skórze przekonać się w czym tkwi fenomen. Teraz ogromnie tego żałuję, bo okazało się, że autor ma świetną rękę do pisania powieści sensacyjnych.

Według mnie dobra książka, to gruba książka. Dlatego, kiedy widzę powieść liczącą powyżej pięciuset stron jestem w siódmym niebie. Nic dziwnego, że byłam zachwycona po otrzymaniu "Latarni umarłych". Nie dość, że okładka przyciąga wzrok to opis niesamowicie intryguje - i tak właśnie mamy początek dobrze rokującej historii. Przyznaję, że bałam się trochę tej nieznajomości pierwszego tomu, bo naprawdę nie lubię być w niewiedzy. Na szczęście okazało się, że wcale nie musiałam znać pierwszej książki autora, żeby lektura przypadła mi do gustu. 

Akcja powieści rozgrywa się w rok po wydarzeniach z "Sedinum. Wiadomość z podziemi" a w rolę głównych bohaterów wcielają się Paulina, Igor i Johann. Ta sama trójka przyjaciół ponownie trafia w sam środek trudnych do wyjaśnienia wydarzeń, tym razem związanych z morderstwem. Nie martwcie się, jeśli nie znacie wcześniejszej historii - nie jest to niezbędne do obecnej lektury, która stanowi jakby odrębną całość.

Przyznaję, że najlepszym atutem tej powieści jest klimat - mocny, mroczny, wzorowany na stylu skandynawskim. Cała ta atmosfera dodaje smaku rozgrywanym wydarzeniom, bo nic nie motywuje do zagłębiania dalszych wydarzeń, jak pędząca akcja i nieoczekiwane zwroty akcji. W dodatku sama fabuła okazała się niezwykle pomysłowa - pewnego dnia do redakcji w której pracuje Paulina zostaje dostarczony list. Napisany bez ładu i składu informuje o sensacyjnych wydarzeniach wymieszanych z mało logicznymi wspomnieniami starego człowieka. Przynajmniej tak myślą wszyscy dookoła. Więc gdy do redakcji przychodzą kolejne listy Paulina nie bierze ich na poważnie. Aż do czasu gdy staruszek infromuje o zwłokach zakupanych u niego w piwnicy. Okazuje się, że urojenia starszego człowieka mają swoje korzenie głęboko w przeszłości. I są prawdziwe.

"Latarnia umarłych" jest powieścią kierowaną do tych, którzy nie boją się wyzwań. Połączenie różnych stylów literackich prowadzi jednocześnie do całej masy różnych wątków. Tylko mocno zaangażowany w lekturę czytelnik będzie mógł połączyć wszystkie fakty i wyjść cało z rozgrywanych wydarzeń. W lekturze odnalazłam wszystko to co wartościowe: rosnące napięcie, masę tajemnic i sekretów, zmyślnie nakreślony wątek morderstwa i sensacyjną akcję. A w tym wszystkim - wiele odwołań do historii, bardzo głęboko zakorzenionej nie tylko w naszej kulturze. Jestem pod sporym wrażeniem twórczości autora i jego zaangażowania w najnowszą powieść.

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Muza.