"Outsiderzy" Susan Eloise Hinton

"Outsiderzy" Susan Eloise Hinton, Tyt. oryg. The Outsiders, Wyd. Zysk i S-ka, Str. 216

"Nigdzie nie jest dobrze i wszystkich coś gryzie. Dzięki temu wiemy, że żyjemy naprawdę."

Dwa światy, dwie drogi, jedna historia. Czy to co nas dzieli może okazać się w przyszłości spoiwem łączącym? Czy wrogi świat jest przeciwnością, którą tylko my widzimy?

Powieść na miarę Buszującego w zbożu to historia napisana przez szesnastoletnią pisarkę, która niespodziewanie podbiła serca czytelników na całym świecie. Nie wiem czy taki był jej zamysł, czy ujęła wszystkie przesłania świadomie, czy nie do końca, ale całość zaprezentowała się fenomenalnie biorąc pod uwagę nie tylko motywy przewodnie, ale i kreację głównych bohaterów. 

Autorka zdecydowała się na niełatwy, choć ponadczasowy temat podziału klas społecznych. Można wymieniać wiele podobnych historii, które ukazywały trudy życia poprzez przynależność do różnych rodzin, jednak nie zawsze udaje się uchwycić ten jeden konkretny przekaz, który udowadnia, że nie zawsze to co nas wyróżnia z tłumu może być także naszą zgubą. Hinton pisze w cudowny sposób o wartości rodziny, przyjaźni, o poczuciu akceptacji i bezpieczeństwa. Nie narzuca własnych wartości, nie każe nam ślepo wierzyć w jej idee - pozostawia swoim czytelnikom wolną rękę do oceny i odczuwania, dzięki czemu historia otrzymuje ponadczasowy wydźwięk i za każdym razem uczy nas czegoś nowego.

Głównym bohaterem i jednocześnie narratorem powieści jest Ponyboy Michael Curtis (Kuc), czternastolatek o romantycznej duszy, który pilnie wypełnia rolę ucznia i uwielbia zachody słońca. Nie potrafi jednak przyznać się do własnego oblicza. Chowając głęboko w sobie prawdziwą naturę przybiera maskę buntownika i łobuza. Należy do gangu Greaserów (Bażantów), tego z biedniejszej dzielnicy, który od lat konkuruje z gangiem Soców (Towarów). Oni nie boją się dumnie nosi głowy do góry, gdy markowe ciuchy przekonują wszystkich dookoła, że pieniądze w ich życiu są najważniejszym czynnikiem. Jednak żaden członek nie spodziewa się, że już niedługo wielka bitwa doprowadzi do tragedii, a ta - do kolosalnych konsekwencji.

Chociaż powyższa powieść liczy sobie niewiele stron, potrafi przekonać do siebie czytelnika już na wstępie. Jest bogata w emocje, głęboka i piekielnie wartościowa. Mimo młodego wieku autorka w cudowny sposób przedstawiła braterską więź między bohaterami, udowodniła że nie liczy się nastawienie wobec świata i temperament, gdy do głosu dopuszczona jest męska przyjaźń i jednocześnie pokazała, że nikt nie jest jedynie dobry i zły a ludzie w żadnym stopniu nie mienią się kolorami czerni i bieli. To bogata paleta barw, głęboki obraz osobowości, starcie indywidualnych bohaterów, którzy w tej powieści przecież odgrywali kluczową rolę. Nie akcja bowiem liczyła się najbardziej a ludzie, bez których nie wydarzyłoby się to wszystko.

Odrzucenie, zapomnienie, brak akceptacji w świecie amerykańskich wyrzutków to tragiczna historia o której nikt szybko nie zapomni. "Outsiderzy" trafiają do serca czytelnika bez względu na wiek, ponieważ zatrzymują na kartach swojej powieści wartości o których się nie zapomina. To powieść, która uczy pokory, zrozumienia, definicji prawdziwej przyjaźni i miłości. Napisana lekkim stylem nie przytłacza a jedynie pozwala, by historia bez problemu odnalazła drogę do naszej świadomości i zmusiła do chwili refleksji.