"Ostatnia spowiedź, tom II" Nina Reichter

Autor: Nina Reichter
Tytuł: Ostatnia spowiedź, tom II

Wydawnictwo: Novae Res 

Liczba stron: 345
[Powieść wielotomowa].
 
W momencie odebrania największej miłości pęka serce. Emocje kumulują się wyłącznie po to, by wybuchnąć całą gamą bólu i rozpaczy. Pozostaje tylko głuche pulsowanie złamanego serca.
A jeśli koniec tak naprawdę nie jest końcem? Czy jest czas, aby wszystko odwrócić i ułożyć w odpowiedniej kolejności?

Przyznam, że całe to słodkie bajdurzenie nie jest w moim stylu. Przeważnie wybieram książki z mocną akcją, gdzie trzeba wytężyć umysł aby nadążyć za poczynaniami bohaterów. Kiedy sięgnęłam pierwszy raz po "Ostatnią spowiedź" tom.I, nie wiedziałam czego się spodziewać. W tym przypadku miałam łatwiej - znałam już bohaterów i styl autorki.

„Co to znaczy, że należymy do siebie? To znaczy, że jesteśmy połączeni funkcją odwrotnych emocji. Ktoś dotyka ciebie... a to ja czuję ból.”
Historia tomu II, rozpoczyna się mniej więcej kilka godzin po wydarzeniach z poprzedniego tomu. Bradin po postrzale trafia do szpitala, jego życie staje pod wielkim znakiem zapytania a jego ostatnim wspomnieniem jest zdrada tych, których kochał najbardziej. Walcząc o życie nie może dostrzec udręki najbliższych i miłości dziewczyny, która zrobiłaby dla niego wszystko. Czy sławny na cały świat rockman Bradin Rothfeld wygra ze śmiercią i przełknie dumę, aby dopuścić do głosu ukochanych?

Nie jestem fanką miłosnych love story o podłożu romantycznej przygody. Jednak z przyjemnością sięgnęłam po kontynuację bestsellerowej powieści Niny Reichter. Już pierwsza część sprawiła, że w mojej podświadomości zapaliła się zielona lampka - może jednak dobre love story, nie jest takie złe? Po przygodzie z tomem I, zajrzałam do kontynuacji z czystej ciekawości. Przywiązałam się do bohaterów, a ich historia naprawdę mnie zainteresowała.

Tom drugi natychmiast mnie porwał w swoje objęcia i oczarował. W dodatku zmienił mnie nie do poznania! Historia Bradin'a i Ally tak mnie oczarowała, że zerkałam na dalsze strony co wydarzy się w następnych rozdziałach i wręcz nie mogłam się oderwać od fabuły.

„Kiedyś jest bezludną wyspą, zawsze bliższą niż "nigdy" i zawsze zbyt daleką od "teraz". Czekając na dzień odliczasz godziny. Czekając na "kiedyś" śledzisz zapamiętane myśli i niespełnione sny.”
Książka pisana jest w nietypowy sposób, który mi przywodził na myśl motyw filmowy, co według mnie jest pozytywnym aspektem. W rozmyślania bohaterów wkradają się przypomniane sceny z poprzedniego tomu, a wszystko to jest zgrabnie podkreślone kursywą, aby czytelnik mógł łatwo rozeznać się w sytuacji. Dodatkowym atutem są pojawiające się przy co po niektórych rozdziałach podkłady muzyczne, wybrane przez autorkę. Piękne cytaty przeplatające się z fabułą stanowią zwieńczenie dzieła.

Jednak wraz zbiegiem akcji wszystko zaczyna się psuć. Piękny początek odchodzi w niepamięć a początkowe uczucia przysłaniają te obecne, gdzie zaczyna wiać nudą. Wzmianki o dziecku zaczynają razić i pojawiać się tak często, aż w końcu nie ma innego tematu. Młodzi bohaterowie zamiast cieszyć się sobą nawzajem i żyć chwilą, schodzą się i rozchodzą aż czytelnik gubi się w całej tej zagmatwanej sytuacji. Miejscami czułam się zmęczona i przytłoczona lekturą, co niestety jest ewidentnym minusem.


"Ostatnia spowiedź" tom II, to kawał dobrej kontynuacji nawet z minusami. Nina Reichter nie wniosła nic nowego, wręcz przeciwnie - posłużyła się starym tematem miłosnego trójkąta. Jednak opowiedziała to w piękny i delikatny sposób, przez co jej książki nabrały zmysłowości i trafiły w serca milionów czytelników. Jestem oczarowana fabułą, bohaterami i historią miłosną, która w brew pozorom mogła przydarzyć się każdemu. Może więc warto otworzyć się na świat i czerpać z niego garściami?

Ocena: 4/6

W serii:
1. Ostatnia spowiedź, tom I, [RECENZJA]
2. Ostatnia spowiedź, tom II,
3. Ostatnia spowiedź, tom III,

A na myśl przychodzi...