"Barwy miłości" Kathryn Taylor

Autor: Kathryn Taylor

Tytuł: Barwy miłości

Tytuł oryginału: Colours of Love - Entfesselt

Wydawnictwo: Akurat

Liczba stron: 350

Od czasów "50 twarzy Greya" powieść erotyczna stała się bardzo popularnym gatunkiem. Do niedawna jeszcze sama sceptycznie podchodziłam do podobnych historii, ale im częściej je czytałam tym większego przeświadczenia nabierałam, że chociaż nie są to historie z najwyższej półki to pisane ręką naprawdę dobrego autora, mogą porządnie zaskoczyć. 

Grace Lawson trafia na praktyki studenckie do brytyjskiej firmy, której właścicielem jest Jonathan - swoją drogą niezwykle bogaty i szaleńczo przystojny. Jonathan ma w sobie urok, któremu trudno się oprzeć, ale sama Grace nie zamierza z tym walczyć. Niestety już przy pierwszym spotkaniu na lotnisku błędnie ocenia swojego nowego szefa i obdarza go cechami o których istnieniu on nawet nie wie. Świat Jonathana rządzi się swoimi prawami, pytanie tylko czy namiętność i żądza idą w parze z zaangażowaniem?

"Nie należę do ciebie ani nie chcę, żebyś była moja."

Nie było trudno przewidzieć, że Grace poza rolą głównej bohaterki otrzyma również pierwszoosobową narrację. Nie wiem czym kierowała się autorka w castingu na swoich bohaterów, ale dziewczynie ofiarowała wszystkie możliwie irytujące cechy. Jej wewnętrzne monologi i rozwodzenie się nad pozbawionymi sensu sprawami sprawiały, że załamywałam ręce. Czy to już tradycja, by obdarzać główne bohaterki erotyków sieczką w głowie? Grace nie grzeszy rozumem, inteligencja dopiero w niej kiełkuje a przez powieść wędruje jak dziecko we mgle naiwne do granic możliwości. Co widzi w niej Jonathan jest dla mnie nierozwiązalną zagadką, bo ten bohater okazał się spełnieniem moich czytelniczych oczekiwań. Konkretny, zdecydowany, ba! nawet logicznie myślący (choć może to wynik silnego kontrastu z głupiutką Grace). Doskonale wie czego chce od życia i nie boi się po to sięgać, w dodatku jest pozbawiony jakichkolwiek skrupułów a zaciętość i skrywanie się za twardą postawą i tajemniczą przeszłością dodają mu uroku.

Przeszłość głównej bohaterki nie była kolorowa, więc kilka z jej irracjonalnych zachowań można jeszcze jakoś wytłumaczyć. Historia jej życia nie miała na celu jednak wyjaśnienie dlaczego Grace jest jaka jest, ale pokazanie, że autorka nie bała się posunąć o krok dalej. Rozbudowała swoją fabułę i wyszła poza granice schematycznej opowieści erotycznej. Autorka nadała swoim bohaterom pełnowymiarowe role, obdarzyła ich życiem "przed" i "poza", w dodatku wplątała liczne wątki i sprawiła, że powieść nabrała na znaczeniu. Jeśli chodzi o sam wątek erotyczny w końcu mogę śmiało napisać, że przestał balansować na granicy dobrego smaku - był, owszem nawet całkiem pikantny, ale ograniczony w subtelny sposób by umożliwić czytanie wszystkim - tym którzy lubią gatunek i tym, którzy dopiero się przełamują. 

"Powinnaś bardzo uważać, czego sobie życzysz Grace. Bo twoje życzenie może się spełnić. A wtedy może być zupełnie inaczej, niż sobie wyobrażasz."

Taylor przez pewien czas walczyła ze schematami - wprowadziła naiwną bohaterkę, tajemniczego i brutalnego bohatera a sam początek wydawał się żywcem wyjęty z powieści E. L. James, ale z czasem wszystko się uporządkowało na tyle, że schematyczność rozpłynęła się w powietrzu a na plan pierwszy wysunęła się świeża, wciągająca historia o znaczącym potencjale sugerującym, że kolejne tomy mogą być jeszcze lepsze. Styl autorki jest lekki i przyjemny, nie gryzie się z intensywna i rozbudowaną fabułą a bohaterowie realni i do zaakceptowania. Samo zakończenie pozostawia nadzieję na całkiem interesującą kontynuację.

"Barwy miłości" to jedna z lepszych książek tego gatunku. Napisana z pazurem i bez ograniczeń chociaż z widocznymi schematami. Broni się jednak całkiem dobrze głównym bohaterem i rozbudowaną fabułą. Nawet główna bohaterka, przez którą skusiłam się kilka razy na przewrócenie oczami w czasie czytania ma jakiś swoisty urok. W dodatku w czasie czytania towarzyszyło mi sporo emocji, a to dla mnie najważniejsze. Ale najbardziej w tym wszystkim podoba mi się fakt, że książka skierowana jest do każdego - stonowana na tyle by nie drażnić a jednocześnie ostra w sposób całkowicie zadowalający.

Ocena: 4/6

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Akurat.