"Malfetto. Mroczne Piętno" Marie Lu

Autor: Marie Lu

Tytuł: Malfetto. Mroczne piętno

Tytuł oryginału: The Young Elites

Wydawnictwo: Zielona Sowa

Liczba stron: 384

Moja przygoda z twórczością Marie Lu rozpoczęła się od serii Legenda, która wzbudziła u mnie mnóstwo emocji, więc kiedy tylko na horyzoncie pojawiła się kolejna równie intrygująca historia autorki byłam pewna, że warto po nią sięgnąć.

Jeszcze nie spotkałam się z tak nietypową książką. Zazwyczaj wszystkie dystopijne historie utrzymane są w disney'owskiej konwencji z konkretnym podziałem na dobrą i złą stronę. W tej historii tego nie ma. Przez niemal całą fabułę przewijają się postacie, którym daleko do pozytywnych bohaterów, owszem bywały momenty, że czynili dobro, ale nigdy bezinteresownie - zawsze oczekiwali czegoś w zamian. Główna bohaterka, Adelina, jest tego doskonałym przykładem - skrywa w sobie mrok, który ujawnia się bardzo często, a chęć zemsty i osiągnięcie w końcu tego o czym tak dawno marzyła to jej kluczowy cel. 

"Nikt tak naprawdę nie chce, byś była sobą. Chcą, byś była taka, jaka im się podobasz."

Adelina Amouteru jako jedna z nielicznych przeżyła zarazę jednak została napiętnowana do końca życia. Jej matka niestety poddała się chorobie. Adelina pozostała sama z młodszą siostrą i ojcem zaślepionym żądzą pieniądza. Dziewczyna nie wie, że kryje w sobie moc której niedługo będą bali się najpotężniejsi z Malfetto.

Adelina jest wyjątkową bohaterką, otrzymała w swoich rozdziałach pierwszoosobową narrację dzięki której poznanie dziewczyny przyszło bardzo łatwo, bo autorka otworzyła jej mroczną duszę przed czytelnikiem bardzo szybko. Adelina kryje w sobie mrok, złość i siłę walki o własne cele nawet po trupach, ale to furia, która w niej kiełkuje najbardziej przeraża. Dziewczyna jest bohaterką, która zrywa ze schematyczną, cichą, potulną postacią, której pozytywne cechy przelewają się przez strony książki. Tak naprawdę to jej postawa miejscami mnie przerażała i zastanawiałam się co autorka miała na celu powołując do życia tak silną, ale i walczącą z mrokiem dziewczynę. Wiem jednak, że Marie Lu wykreowała Adeline w niesamowicie dobitny, wzbudzający mój niekłamany szacunek sposób i niezależnie od tego po której stronie stanie w kolejnych tomach, zawsze będzie moją ulubioną postacią tej serii.

Świat przedstawiony to kolejna kapitalna odsłona dystopii Marie Lu. Kenettra, miejsce w którym mieszka Adelina to jedna z krain, która doświadczyła śmiertelnej plagi. Ci, którym udało się ujść z życiem zostali naznaczeni i okaleczeni. W dodatku zyskali moce przez które znienawidziło ich społeczeństwo. Król pragnie zgładzić wszystkich naznaczonych, nazwanych przez lud Malfetto, powołując do tego Oś Inkwizycji z Terenem Santoro na czele. Chcą ich zniszczyć, zanim oni zniszczą naród. Jest jeszcze Enzo Valenciano, członek Bractwa Sztyletu - organizacji, która próbuje odbić Malfetto. Nikt jednak nie działa bezinteresownie. Marie Lu stworzyła świat pełen agresji i walki o władzę, angażując w to dwie wrogie sobie organizacje i jeszcze innych niepowiązanych bohaterów. To sprawiło, że w książce aż buzuje od różnego rodzaju emocji a napiętą atmosferę można kroić nożem.

"Chęć zadawania krzywdy, siania zniszczenia i szukania pomsty jest o wiele potężniejsza od tęsknoty za miłością czy chęci niesienia pomocy."

Początkowo myślałam, że "Malfetto" będzie miał wiele podobnych cech do serii "Legenda". Tak naprawdę łączy je jedno - styl, który w tej książce jest nawet odrobinę lepszy. W gruncie rzeczy te dwie serie są od siebie zupełnie różne - równie dobre - ale w każdej z nich jest coś niepowtarzalnego: w Legendzie była to siła grupy, w Malfetto to indywidualizm postaci.

"Mroczne piętno" to ogromnie pozytywne zaskoczenie. Nic w tej książce nie jest takie na jakie wygląda, ale dzięki temu intryguje od początku do końca. Historia porywa do swojego świata i z minuty na minutę zacieśnia kręgi zmuszając do opowiedzenia się po którejś ze stron. Doskonale się bawiłam i jestem zachwycona nową serią autorki, mam tym samym nadzieję, że kolejne tomy okażą się równie dobre.

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Zielona Sowa.