Premierowo: "Ezotero. Córka wiatru" Agnieszka Tomczyszyn

"Ezotero. Córka wiatru" Agnieszka Tomczyszyn, Wyd. MG, Str. 266
PREMIERA: 17 czerwca 2015

Nie boję się sięgać po książki debiutantów - parokrotnie nawet przekonałam się, że nowicjusz radzi sobie znacznie lepiej niż autor z licznymi bestsellerami na koncie. Dlatego "Ezotero" kuszące swoją piękną okładką pojawiło się na mojej liście książek koniecznych do przeczytania. Czy podołało zadaniu?

"Zdawałam sobie jednak sprawę z tego, że na prawdziwą akceptację będę musiała jeszcze zapracować."

Latte, główna bohaterka mieszka tylko ze swoją matką, która próbuje zatrzymać córkę jak najdłużej w domu, chroniąc ją od problemów współczesnego świata. Tym samym Latte nie ma przyjaciół, własnego życia ani miejsca do którego mogłaby uciec. A takie przydaje się nazbyt szybko, kiedy dziewczyna odkrywa, że jej matka skrywa zbyt wiele niewyjaśnionych sekretów. Latte zaczyna się buntować, ucieka do świata, który do tej pory tak często miała ograniczany i poznaje osoby, które bardzo szybko poszerzają jej krąg przyjaciół. Jednak po śmierci matki Latte dziedziczy pewną tajemniczą moc i odkrywa mroczne sekrety przeszłości.

Zaczęło się spokojnie - najpierw poznałam Latte i jej mamę, później czytałam o ich życiu. Autorka powoli wprowadziła mnie do ich świata, przedstawiła problemy dnia codziennego z jakimi się zmagają oraz ich skrywane troski. Pojawiła się miłość i wielka przyjaźń, smutek i strach, ale również chwile radości, choć nie zabrakło też momentów opisujących życie prostych ludzi - z problemem braku pieniędzy i pracy. Dopiero z czasem, krok po kroku na jaw zaczęły wychodzić sekrety i atmosfera zmieniła się w bardziej tajemniczą.

Książka łączy w sobie kilka gatunków: obyczaj, kryminał i nawet trochę fantasy. Latte po śmierci swojej matki dziedziczy moc, która zaczyna wyznaczać dziewczynie nowy świat. W tle pojawiła się magia, która nadała fabule przyjemny klimat. Niestety sam wątek został bardzo okrojony i nie do końca rozwinięty, przez co nie mogłam w pełni się nim nacieszyć. Inaczej wygląda już wątek kryminalny, który okazał się bardziej poplątany niż można by przypuszczać i wprowadziło niebanalne, zaskakujące zakończenie. Autorka pokusiła się też o dość szeroko rozwinięte opisy dnia codziennego bohaterów - co prawda ciekawe, ale to one ograniczyły intrygujący wątek magiczny, który krył w sobie spory potencjał.

"Patrz na gwiazdy z szacunkiem. W nich zapisana jest Twoja przyszłość."

"Ezotero. Córka wiatru" to książka, która nie na daje się dla każdego. Szybciej przekona do siebie czytelników z upodobaniem do melancholijnych historii. Sama zakochałam się w opisach gwiazd i szacunku, jakim darzyła je matka Latte - dla mnie to były najpiękniejsze momenty tej historii. Powiedzie sami, kto nie kocha gwiazd i magii jaką obiecuje pokusa nocy? Autorka w tej książce nie rozwinęła jeszcze swoich skrzydeł do końca, ale murem stoi za nią wysoki potencjał, dlatego liczę, że już niebawem pojawi się kolejna jej książka - i jak się zapowiada - jeszcze lepsza.

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu MG.