"Vice versa" Milena Wójtowicz

"Vice versa" Milena Wójtowicz, Wyd. Jaguar, Str. 304

Niektórzy podpisują cyrograf, Żaneta Wawrzyniak podpisała umowę szkoleniową z PS Business Consulting.

Kiedy życie wywraca się do góry nogami czasami warto przymrużyć na to oko, podnieść głowę wysoko i po prostu wesoło się zaśmiać.

Najpierw "Post scriptum" teraz "Vice versa". Milena Wójtowicz dzielnie kontynuuje swoją sympatyczną serię w komediowym tomie, gdzie każdy znajdzie coś dla siebie. Plejada zabawnych bohaterów, zwroty w fabule oraz misz-masz gatunkowy sprawiły, że pierwszy tom rozbawił mnie na całego i z przyjemnością zdecydowałam się na kontynuację losów bohaterów. Okazało się, że autorka nie zwalnia tempa i ponownie zaskakuje pełną oryginalnego podejścia do życia fabułą oraz zabawą, przy której giną wszelkie smutki. 

Fabuła jest prosta i nie ma w niej szczególnie dużo zawirowań (chociaż zdarzyło się kilka punktów zaskoczenia), więc nie chcę zbyt wiele Wam zdradzać. Czysta radość czytania płynie z poznawania kolejnych faktów z życia bohaterów, ich perypetii oraz decyzji mających odbicie w późniejszych konsekwencjach. To ciąg-przyczynowo skutkowy, coś się dzieje, by dać podparcie kolejnej akcji, ale bywało również i tak, że nie motywy w fabule pojawiały się od tak - beztrosko - a i z tym nie miałam większego problemu. Zaakceptowałam wszystko co zaproponowała mi autorka, ponieważ było to tak smaczne, urocze i relaksujące, że jedyne czego żałuję to zdecydowanie zbyt mała liczba stron.

Myślę, że najważniejszym elementem tej powieści są bohaterowie. Ludzie stoją na równi z istotami nadnaturalnymi i nikogo nie dziwi, że każdy w tej historii chce wtrącić swoje trzy grosze. Żaneta Wawrzyniak podpisując umowę szkoleniową z PS Business Consulting nie spodziewała się, że do jej życia wkroczą nienormatywni mentorzy i zmienią jej postrzeganie zasad pracy. Jak w poprzedniej części pojawili się szamani, wilkołaki, Złoty Cuś (którego uwielbiam najbardziej) czy łowcy potworów (tym razem prawdziwi). Więc jak sami widzicie różnorodność gatunkowa w plejadzie licznych bohaterów nie ma końca a każdy z nich ma charyzmatyczną osobowość, której nie sposób się oprzeć.

Połączenie gatunków wpłynęło na klimat. Z jednej strony mamy powieść obyczajową, która ładnie skleja ze sobą wszystkie wątki, gdzieś w tle przejawia się lekki kryminał jeśli macie ochotę na pogoń za nieuchwytnym celem, później przejawia się subtelny romans paranormalny, by wszystko połączyć nadnaturalną klamrą. Z takiego połączenia powstała komedia pomyłek, zwariowana, czasami sarkastyczno-ironiczna, kiedy indziej po prostu nieporadna życiowo opowieść o bohaterach, których miło byłoby spotkać w prawdziwym życiu. Króluje tu przyjaźń, zrozumienie, odwaga, brak podziału co jedynie potwierdza, ze nawet najlżejsza powieść może przemycić kilka kluczowych wartości.

Pozostaję pod urokiem serii Mileny Wójtowicz i odsyłam Was, jeśli również jesteście fanami, do krótkiego opowiadania zamieszczonego na stronie autorki. Ładnie dopełnia ono historii a jest przerywnikiem pomiędzy obiema częściami. Jeśli szukacie lektury na ciężkie dni, pocieszyciela i kogoś kto rozbawi Was do łez - "Vice versa" stanie na wysokości zadania. Ja na pewno jeszcze nie raz wrócę do tej książki, by po prostu zapomnieć o troskach i przywołać na twarz szczery uśmiech.