"Porwana pieśniarka" Danielle L. Jensen

"Porwana pieśniarka" Danielle L. Jensen, Tyt. oryg. Stolen Songbird, Wyd. Galeria Książki, Str. 432

"- Trolle nie są brzydkie. - Zagryzłam wargi, szukając właściwych słów. - Bardziej przypominają piękne rzeczy, które miały pecha i zostały uszkodzone."

Niestety nie zawsze to co dobre zostaje z nami na zawsze. Z wiekiem zauważyłam, że nie wszystkie powieści fantasy cieszą mnie tak jak kiedyś. Zdarzają się wyjątki, które potrafią mnie zaintrygować z miejsca, ale to poszczególne lektury, za którymi naprawdę tęsknie. Dlatego z determinacją szukam książek z tego gatunku, które na nowo rozbudzą moją ciekawość.

Tak właśnie trafiłam na historię Jensen - opisywaną w samych superlatywach. Z jednej strony chciałam wierzyć wszystkim tym zapewnieniom, że to książka jedyna i niepowtarzalna, ale z drugiej, mając na uwadze swoje doświadczenia z gatunkiem fantasy podchodziłam do fabuły naprawdę sceptycznie. Przede wszystkim świat przedstawiony wydał mi się typowo bajkowy - trolle, baśniowe stwory i życie, jakby za leśną granicą, gdzie dzieją się cuda, do których zakazano wstępu ludziom z rzeczywistości. Ale nie mogłam przejść obojętnie obok tego wszystkiego przede wszystkim z dwóch powodów - uwielbiam wszystkie powieści pisane w perspektywie bajki dla dorosłych i też dlatego, że trollem okazał się główny bohater oraz książę w jednym.

Tak więc wstępny opis fabuły już macie i możecie być pewni, że to trochę pokręcona baśń dla starszych czytelników. A ja sama muszę przyznać, że autorka zapunktowała u mnie fantastycznie wykreowanym światem przedstawionym - bajeczne opisy miejsc i społeczne wierzenia, które całkiem dobrze wpasowały się w całą ramę tej powieści. To chyba największy atut tej książki, bo zaangażowany czytelnik może na moment oderwać się od ponurej rzeczywistości i przenieść do zupełnie innego świata.

Pojawiło się też małe "ale", które nie opuszczało mnie przez całą lekturę. Chociaż polubiłam głównych bohaterów i chętnie śledziłam ich dalsze losy, to nie byłam przekonana do całego obrotu sprawy i kreacji tej dwójki. Cecile jako ludzka kobieta stanęła z wierzeniami społeczeństwa trolli, jakoby miała zerwać klątwę i wyjść za Tristana - króla trolla. Brzmi intrygująco? Tak faktycznie jest, tylko nie ma w nich żadnego pazura. Cecile jest bardzo sympatyczna i przy tym naprawdę odważna, a Tristan to typowy macho z wypisaną na twarzy pogardą. Właśnie ten schemat kompletnie mi tutaj nie pasował, bo liczyłam na powieść zupełnie nową i nie znaną mi do tej pory. Nie mogę jednak napisać, że relacja pomiędzy tą dwójką nie przypadła mi do gustu - właściwie to trochę żałuję, że historia była taka krótka, bo chętnie poczytałabym o kłótniach i wymianie zdań tej dwójki jeszcze więcej. To niweluje wszystkie pomniejsze niedoskonałości książki - humor i poczucie radości, kiedy czytelnik nie może przestać uśmiechać się do książki.

Lektura "Porwanej pieśniarki" to pokręcony świat miłości, zdrady i knowań typowy dla średniowiecznego dworu i taka też jest atmosfera tej książki. Przyjemnie czyta się historię w której nie brakuje radości, ale i trosk - a to wszystko mądrze wymieszane, tak by nie dręczyć czytelnika a kusić go dalszą przygodą. Nawet bohaterowie, choć może z początku nie do końca idealni intrygująco i sprawiają, że po prostu nie da się ich nie lubić. Polecam zatem fanom gatunku i nie tylko.

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Galeria Książki.