"Caraval. Chłopak, który smakował jak północ" Stephanie Garber

"Caraval. Chłopak, który smakował jak północ" Stephanie Garber, Tyt. oryg. Caraval, Wyd. OMGBooks, Str. 415

"Każdy posiada moc kształtowania tego, co nadejdzie, jeśli tylko zdobędzie się na odwagę by walczyć o to, na czym mu zależy."

Czy piękna okładka zawsze zapowiada równie piękne wnętrze? Nie zawsze. Jednak w przypadku tej historii połączenie okazało się idealne.

Zapowiedź spełnienia jednego życzenia jest dla Scarlett i Telli bodźcem do działania. Wychowane na maleńkiej wyspie przez ojca, który zawsze liczył się wyłącznie ze sobą, chcą uciec od okrucieństwa i sterowania ich życiem. Gdy przychodzi zaproszenie do Caravalu, tajemniczej gry w której stawką jest wygranie spełnienia życzenia, dziewczyny nie wahają się. Z nadzieją na udział w ceremonii jako goście honorowi samego mistrza Legendy siostry liczą, że wyprawa pozwoli im wyrwać się spod ramion apodyktycznego ojca. 

Pomysł na fabułę to połączenie pokręconej wizji powieści dystopijnej z wizją rozgrywek na miarę "Igrzysk śmierci". Nie jest to może kluczowe porównanie pod względem fabuły, ale na pewno dobrego wykonania i rozegrania poszczególnych wydarzeń. Główne bohaterki marzą o tym, by uwolnić się z sideł ojca i zrobią wszystko co w ich mocy, by zakończyć swoją udrękę. Nie podejrzewają tylko, że zaproszenie na ceremonię jest również rozpoczęciem gry. Więc gdy Scarlett pojmuje, że uprowadzenie Telli to wstęp do rozgrywek, nie waha się ani chwili. Chwała jej za to, bo choć obie dziewczyny zjednały sobie moją sympatię niemal od razu, to przyznaję, że właśnie postać Scarlett najbardziej skupiła na sobie moją uwagę. Okazała się dziewczyną niezwykle silną, odważną i pewną siebie w tym co robi, choć przebija się przez to wszystko przerażenie związane z kolejnymi wyzwaniami. Przeczuwałam, że to będzie dobrze wykreowana postać i nie zawiodłam się w najmniejszym stopniu.

Autorka wciągnęła mnie w niesamowicie pokręcony świat Caravalu, tajemniczy, magiczny i bardzo, bardzo kuszący. Doroczna gra, obiecująca wyjątkową nagrodę, wiąże się z walką nie tylko na poszczególnych poziomach, ale wprowadza też motyw pozorów, które igrają sobie nie tylko z samymi uczestnikami, ale i z czytelnikiem, wodząc go za nos i nie pozwalając na szybkie rozwiązanie zagadki. A tam, gdzie nic nie jest do końca takie, na jakie wygląda - pojawia się magia, która wprowadza największy zamęt i cudowny klimat baśni. Choć przyznaję, że nie jest to na pewno książka oczywista i obawiam się, że nie każdemu przypadną do gustu nietypowe metafory. Jest ich w tej powieści mnóstwo, ale to one budują cały jej urok, więc nie wyobrażam sobie, by mogło ich zabraknąć. Wyobraźcie sobie na przykład "podejrzliwość o barwie szałwii" - niemożliwe, prawda? Taka jest właśnie ta książka: na pierwszy rzut oka zupełnie nieoczywista. Ale gdy już wejdziecie do świata Caravalu - wszystko zrozumiecie.

Jedyne zastrzeżenie, jakie mam do tej powieści, to przebijające się przez pomysłowość elementy debiutu. Autorka jak na mój gust zbyt wiele razy powtarzała imię głównej bohaterki i zapominała o stosowaniu synonimów. To widoczne, ale nie na tyle, by zaważyło na wyjątkowości tej powieści. Jestem zachwycona i przede wszystkim zaintrygowana tym, jak potoczą się dalsze losy bohaterów. A Wy? Jesteście gotowi do udziału w grze?