"Dziewczyna z ogrodu" Parnaz Foroutan

"Dziewczyna z ogrodu" Parnaz Foroutan, Tyt. oryg. The Girl from the Garden, Wyd. Kobiece, Str. 263

""Nic nie pozostaje", myśli. "Nic nie zostaje poza nami"."

Asher z utęsknieniem wypatruje męskiego potomka, który odziedziczy po nim to co osiągnął. A osiągnął nie mało, zważywszy na fakt, że został głową cenionej rodziny w  Kermanshah. Jego młoda żona Rakhel musi stawić czoła surowej dyscyplinie kobiet i wysokim oczekiwaniom społeczeństwa - jeśli wyda na świat zdrowego syna osiągnie sukces, ale jeśli jej się to nie uda, na zawsze zostanie napiętnowana. Jak żyć w świecie tak okrutnych zasad?

Akcja powieści rozgrywa się w XX-wiecznym Iranie, który prezentuje się w naprawdę zadziwiającej krasie. Przez całą lekturę odczuwałam na sobie surowe prawo tamtejszej społeczności, ale uraczyłam również odrobinę tamtejszego klimatu - słońca i piękna przestrzeni, które wyczuwalnie dodały historii barw. Jednak to nie widoki były tutaj najważniejsze, a bohaterowie, którzy charakteryzowali się różnorodnymi cechami. Rakhel czuje się przyparta do muru, jeśli nie zajdzie w ciąże może zapomnieć o uznaniu rodziny. Jeszcze większa presja pojawia się w momencie, gdy dziewczyna dowiaduje się o tym, że dziecka spodziewa się jej szwagierka. Wówczas bohaterka zmienia się nie do poznania i to jeden z ciekawszych aspektów tej książki - szybka przemiana zahukanej dziewczynki w pewną siebie i gotową do zemsty kobietę, która nie cofnie się przed niczym. Pojawia się chęć zemsty, niepohamowana obsesja bycia na pierwszym miejscu, aż w końcu Rashel objawia się czytelnikowi jako bohaterka bezwzględna, okrutna i zdolna do wszystkiego. Tak zmienia się kobieta, która urodziła się w miejscu, gdzie rządzi chore prawo, a w odnalezieniu się w tym wszystkim nie pomaga jej Asher, mąż, który na domiar złego podejmuje fatalną w skutkach decyzję rozczarowując czytelników i tracąc w ich oczach.

Nie spotkałam się jeszcze z takim stylem pisania. Foroutan prowadzi czytelnika przez swoją historię w niecodzienny sposób. Mimo, że jest to typowa powieść fabularna miejscami miałam wrażenie, że rzeczowa, konkretna relacja wprowadza do powieści odrobinę nauki prowadzącej przez świat przedstawiony. Autorka urodziła się w Iranie i miejsce swoich narodzin przedstawia w pełnej krasie - z całą swoją kulturą, obyczajowością i mentalnością tamtejszej społeczności. Znając to miejsce od podstaw wie która strona jest mniej, a która bardziej korzystna i - co zaskakujące - okazuje tą słabszą stronę Iranu, gdzie kobiety nie są traktowane na równi z mężczyznami, ale nie przeszkadza im to w odczuwaniu skrajnych emocji: od chorej miłości do przerażającej nienawiści i żądzy zemsty.

"Zostaw mnie samą jak wszyscy! Nic nie potrzebuję."

"Dziewczyna z ogrodu" to powieść pełna pasji przepełniającej bohaterów.  Tej dobrej i tej złej. Powieść zaprezentuje przed Wami oblicze kultury, w której panują sztywne zasady. A ich przekroczenie wiąże się z surowymi konsekwencjami. Czy jestem zadowolona z powieści? Zdecydowanie. To intrygująca opowieść o obsesji, która raz mnie intrygowała, raz przerażała. Sięgając po tą książkę musicie naszykować się na wiele sprzecznych emocji, jednak ja - z czystym sumieniem - polecam.

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Kobiece.