poniedziałek, 28 kwietnia 2014

"Lokatorka Wildfell Hall" Anne Bronte

Autor: Anne Bronte
Tytuł: Lokatorka Wildfell Hall
Tytuł oryginału: The Tenant of Wildfell Hall
Wydawnictwo: Mg
Liczba stron: 524
Helen Graham, piękna acz owdowiała kobieta zjawia się na dworze Wildfell Hall wraz ze swoim synem, pięcioletnim Arthurem. Jako kobieta małomówna i skryta wzbudza nie małe zainteresowanie wśród okolicznych mieszkańców pragnących dowiedzieć się szczegółów związanych z jej prywatnym, lecz owianym tajemnicą życiem. Brak wylewności ze strony Helen owocuje w powstanie licznych historii i plotek wymyślonych na poczekaniu przez jakże życzliwe sąsiadki. Niestety wiąże się to z wdaniem z góry przykrego osądu na temat nowo przybyłej. Jedynym przyjacielem kobiety wydaje się być Gilbert Markham, który jednak boi się wydanych na temat Heleny opinii i nie przyznaje się w towarzystwie do nowo zawiązanej znajomości. Głęboko skrywana tajemnica Helen Graham choć nie ujawniona na nowo rujnuje jej życie.

„Czasem spoglądając komuś głęboko w oczy można poznać jego duszę na wskroś i dowiedzieć się o nim więcej w ciągu godziny niż o innych w ciągu całego życia.”
Przeszłość Helen odkrywana jest stopniowo, dzięki samej bohaterce która ujawnia karty swego pamiętnika stanowiącego znaczna część książki. Niestety ujawniana historia obfituje w przyjemne zwroty akcji tylko do czasu i ujawnia okrutną prawdę o dotkliwych wydarzeniach, pozostawiających ślad w pamięci bohaterki. Drugą połowę książki stanowią listy Gilberta do swojego przyjaciela Halforda. Tym sposobem historia opowiedziana jest z dwóch, jakże różnych perspektyw: mężczyzny i kobiety, którzy mają różne światopoglądy i życiowe doświadczenia.

Autorce rewelacyjnie wyszła kreacja bohaterów, których pojawia się naprawdę sporo. Żadna postać nie została pominięta jeśli chodzi o dopracowanie ich zachowań, dosłownie wszyscy, bo nawet i Ci trzecio-, czwarto- czy dziesięcioplanowi mają w sobie cząstkę prawdziwej duszy. Z kolei bohaterowie pierwszoplanowi potrafili poruszyć moje zainteresowanie i sprawić, że popadałam w skrajności: od ulubienia do znienawidzenia, a to wszystko wywołane było ich zachowaniami w danym momencie. Do gustu przypadła mi także doskonale ukazana postawa sąsiedztwa: licznych plotkarzy żerujących na ludzkiej krzywdzie. Prawda zawarta w tym przesłaniu jest niemal namacalna. Pamiętajcie tylko, że książki sióstr Bronte nie są stworzone dla dynamicznej akcji. Tutaj każdy zna swoje miejsce i fabuła toczy się swoim spokojnym, powolnym rytmem. To wiąże się także z miejscami nużącym językiem i wylewnością emocji bohaterów. Wiele przemyśleń, przypuszczeń i rozterek wysuwa się tutaj na plan pierwszy i nie rzadko przywołuje fale znużenia. Jednak wszystko ma swoje granice, Anne Bronte znała się na rzeczy i stworzyła historię piękną w swojej formie jak i historii. Dlatego utrzymana w ciekawym klimacie, przekazująca wiele wartości lektura znowu powoduje, że zaczynam inaczej patrzeć na świat.

„Nasamprzód przyjrzyj się jego wnętrzu i kochaj dopiero wtedy, gdy spodoba ci się to, co tam widzisz.”
To książka, która potrafi wzbudzić w czytelniku wiele emocji. Przez całą powieść przewija się szok i niedowierzanie związane z męskim wzorcem współczesnych bohaterom czasów. Sama byłam poirytowana postawami mężczyzn, którym uchodziło bezkarnie wiele przewinień a właściwie mogli pozwolić sobie względem kobiet na wiele, bo zapewnione im było poparcie tłumu. Nie zrozumcie mnie źle, ta książka nie jest wpisana w feministyczny ruch, ale potrafi pozwolić na otwarcie oczy wielu kobietom, które mogą być niepewne swoich postępowań. Według mnie historia napisana ręką jednej z sióstr Bronte powinna trafić do biblioteczki każdego czytelnika jako powieść obowiązkowa dla każdego.

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Mg.

Ocena: 5/6 - [powieść w jednym tomie]

14 komentarzy:

  1. Tej pozycji autorki jeszcze nie czytałam. Zapowiada się, że to lektura w sam raz dla mnie ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Od dawna myślę,aby zabrać się za twórczość Bronte i muszę chyba wreszcie się zdecydować i poczynić jakieś kroki w tym kierunku.

    OdpowiedzUsuń
  3. Siostry Bronte ciągle przede mną. Mam nadzieję że i na klasykę kiedyś znajdę czas.

    OdpowiedzUsuń
  4. Uwielbiam takie powieści, więc kiedyś przeczytam zapewne:)

    OdpowiedzUsuń
  5. Recenzja świetna, jak zwykle i zachęcająca :) Chciałam Ci powiedzieć, że zawsze zamieszczasz piękne cytaty... :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Koniecznie muszę przeczytać, sióstr Bronte jeszcze nie znam, oczywiście słyszałam o nich wiele razy, ale jakoś nie było okazji, zmienię to jak tylko znajdę chwilę czasu i książkę w bibliotece :D

    OdpowiedzUsuń
  7. Książka przede mną. Jako fanka twórczości sióstr Bronte, muszę koniecznie ją przeczytać.

    OdpowiedzUsuń
  8. Mam na półce i planuję się za nią zabrać - inna książka Anne (Agnes Grey) bardzo mi się podobała :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Z chęcią do niej zajrzę ;D

    OdpowiedzUsuń
  10. Jak na razie z sióstr Bronte poznałam jedynie Charlotte i jej "Dziwne losy Jane Eyre", ale na Anne też przyjdzie czas, bo planuję poznać każdą z nich :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Z sióstr Bronte poznałam na razie jedynie Charlotte i jej "Dziwne losy Jane Eyre", ale i na Anne przyjdzie czas, bo planuję zapoznać się z każdą z nich :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Nie jestem do końca przekonana, czy wybór tej książki byłby dobry. Wydaje mi się, że powoli tocząca się fabuła mogłaby mnie trochę znudzić. Z drugiej strony, jak piszesz, powinno się sięgnąć po którąś z książek Bronte, a ja, aż wstyd się przyznać, do tej pory jeszcze tego nie poczyniłam.

    OdpowiedzUsuń
  13. Z ogromną chęcią przeczytam tą książkę. :D

    OdpowiedzUsuń
  14. Może kiedyś, zainteresowałaś mnie nią.

    OdpowiedzUsuń