"Alec" L.A. Casey

"Alec" L.A. Casey, Tyt. oryg. Alec a Slater Brothers novel, Wyd. Kobiece, Str. 568

"Słabi ludzie szukają zemsty, silni wybaczają, a inteligentni ignorują."

Niegasnące słowa uznania wobec kobiecej literatury L.A. Casey skłoniły mnie do zmierzenia się z powieściami autorki i spojrzenia krytycznym okiem na drugi tom serii o braciach Slater. Obawiałam się trochę rozpoczynania kolejnego cyklu w połowie, ale jak się okazało - niepotrzebnie.

Autorka postawiła na rozwiązanie znane nam nie od dziś: każdy kolejny tom to opowieść o innym bracie, dzięki czemu bez żadnych zastrzeżeń można czytać książki bez utrzymania kolejności chronologicznej. Jedynym ustępem są dopełnienia zarówno do pierwszego jak i powyższego tomu (tutaj: "Keela"), w którym krótkie historie oddają sedno wydarzeń z wybranego tomu. Przyznaję, że takie rozwiązanie jest miłym ukłonem w stronę fanów, bo jeśli lubimy daną serię wszelkie dodatki zawsze pozwalają na powrót do ulubionych bohaterów.

W tej części rolę głównego bohatera miał przejąć Alec, jednak to Keela Daley przyjęła na siebie wagę narratorki. Podejście słuszne, bo dobrze odnalazła się w tym miejscu i prowadziła mnie poprzez opowieść w sposób angażujący emocje. Dlaczego? Przede wszystkim za sprawą własnego charakteru, ponieważ Keela jest jedną z tych sympatycznie wykreowanych bohaterek, których losy chętnie się śledzi i kibicuje jej w drodze którą wybrała. Dziewczyna nie wahała się ujawniać głęboko skrywanych emocji i pragnień, otworzyła się na czytelnika i pozwoliła mu zrozumieć motywy jakie nią kierowały. Tym bardziej, że jej życie nie było łatwe, bo już od najmłodszych lat była niedoceniana nawet przez własną matkę. Wciąż musiała rywalizować z kuzynką o względy i uznanie, chociaż tak naprawdę nie zależało jej na niczym poza przekonaniem, że nie jest czarną owcą. Łatwo przez to zrozumieć los głównej bohaterki, ponieważ utożsamienie się z jej sytuacją przychodzi zaskakująco łatwo.

Po drugiej stronie barykady stanął wyżej wspomniany Alec. Kobieciarz z krwi i kości szuka rozrywki w miejscach, do których zaglądają najpiękniejsze dziewczyny. Szuka zabawy i spełnienia, ale wyłącznie dla siebie samego, bo nieszczególnie przejmuje się innymi. Przyznaję, że to problem w pełnym zaakceptowaniu jego postaci, bo na pierwszy rzut oka wydał mi się powierzchownych playboyem od którego należy trzymać się z daleka. Jak się okazało moje przekonanie jednak nie było słuszne, bo gra pozorów w jaką bawił się Alec zaczęła znikać w momencie pojawienia się w drzwiach chłopaka Keely. Pojawiła się nietypowa prośba, która miała podbudować ego chłopaka i pozwolić mu otrzymać to co pragnie. Nie spodziewał się jednak, że oboje trafili na trudnych przeciwników i walka emocji pomiędzy nimi zaogniła się także w emocjach odczuwanych przez czytelnika.

Autorka pisze lekko i przyjemnie. Nie dziwię się, że zjednała sobie tyle czytelniczek, bo jej powieści wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Co raz częściej sięgam po typową literaturę kobiecą a to za sprawą właśnie takich książek - zupełnie niezobowiązujących a jednak wartych przeczytania. Polubiłam głównych bohaterów i z dużym zaciekawieniem śledziłam rozwój wypadków jednak to umiejętność autorki do przekazywania żywych emocji ostatecznie przekonała mnie do serii. Polecam tym, którzy szukają historii o skomplikowanym uczuciu, w którym bohaterowie boją się nazwać miłość po imieniu.