"Perłowa Dama" Aleksandra Polak

"Perłowa Dama" Aleksandra Polak, Wyd. Czwarta Strona, Str. 456

"Prawda - to niepozorne, krótkie słowo potrafi wszczynać wojny i burzyć domy. [...] Wielu ludzi ukrywa przed światem swoją mroczną prawdę, jednak to oczy zdradzają ich cierpienie."

Będę szczera. "Król kier", pierwszy tom serii Aleksandry Polak niekoniecznie przypadł mi do gustu. Przez to w mojej głowie pojawiło się sporo obaw związanych z "Perłową damą". Jednak pamiętając, że to debiut autorki postanowiłam dać jej drugą szansę i zmierzyć się z kontynuacją, która - co zaskakujące - przypadła mi do gustu bardziej niż tom startowy. 

Pierwsze co rzuciło mi się w oczy to wnioski, jakie wyciągnęła autorka ze swojego wcześniejszego dzieła. Fabuła wyraźnie nabrała kształtów i okazała się ciekawa. Podniosła poprzeczkę o poziom wyżej w stosunku do pierwszej części i miło było poznać rozwój wydarzeń w magicznym cyrku. Kolejno powstające motywy łagodniej między sobą przechodziły i pojawiło się coś więcej poza przesłodzonym wątkiem miłosnym.

Circus Lumos, motyw przewodni dla całej serii nabrał kształtów i został połączony z większą ilością szczegółów, dzięki czemu mogłam bliżej przyjrzeć się wszechobecnej tam magii. Jednak wciąż czegoś mi brakowała, czułam niedosyt związany z rozwojem sytuacji i akcja, która nabrała dynamiki nie do końca przekonała mnie swoją plastycznością. Alicja, główna bohaterka i jednocześnie narratorka, trafiając do Hadesu - więzienia z założenia przepełnionego magią nie pozwoliła mi poznać szczegółów związanych z tym miejscem skupiając się na nic nie znaczących detalach. Wciąż interesuje się tym co nie powinna skupiając uwagę na bracie ukochanego i zapominając o najważniejszym - ucieczce z miejsca, w którym nie powinna przebywać. Muszę jednak oddać akcji sprawiedliwość, bo w tym tomie stała się wciągająca i w tle pojawiło się więcej zagrożeń. Przemówiło to na korzyść fabuły przysłaniając chociaż na chwilę wszystkie niedociągnięcia.

W centralnym punkcie wciąż jednak zostaje Alicja, bohaterka niezwykle irytująca. Tkwiąc w typowym trójkącie miłosnym nie potrafi się zdecydować, w którym pójść kierunku i myśli o wszystkim, tylko nie o tym co trzeba. Typową powieść paranormal romance przez cały czas sprowadzała z przyjemnych magicznych aspektów na przyziemne problemy nastolatki, która nie ma w zwyczaju martwić się zamknięciem w więzieniu, ale już nadchodzącą maturą jak najbardziej. Przez to jej charakter tracił w moich oczach, przypominając bardziej płaską, nic nie znaczącą bohaterkę zamiast żywiołową postać na którą miałam szczerą nadzieję. 

"Perłowa Dama" podnosi poprzeczkę, jednak potencjał kontynuacji został wykorzystany tylko w połowie. Kto wie, może w trzecim tomie wszystko będzie już na swoim miejscu? Tymczasem, jak poprzednio, pozostawiam wybór Wam - to ciekawa historia w stylu paranormal romance, z mocnym nastawieniem na miłosne perypetie bohaterów, gdzie w tle pojawiają się nieśmiałe zalążki motywów odwołujących się do miłości, rodziny i własnych wyborów. Jednak drugi tom to wciąż sporo wad, które mogą kolidować z przyjemnością czytania. Jaki będzie Wasz wybór? Chętnie dowiem się jak odbierzecie najnowszą książkę Aleksandry Polak.