Wieczny mąż, podobnie jak inne utwory Dostojewskiego, zbudowany jest na charakterystycznych dla prozy rosyjskiego pisarza „przeklętych problemach”.
Kolejna propozycja w dorobku Fiodora Dostojewskiego to krótka historia składająca się na tysiące moralnych i sprzecznych problemów. Autor nie próżnując na niespełna ponad 160 stronach zamknął skomplikowany obraz ludzkiego dramatu.
Trudna w odbiorze i równie angażująca co dłuższe powieści Dostojewskiego lektura zaprasza nas do świata wątpliwych kwestii psychicznych a także trudnych do podjęcia decyzji. Mimo krótkiej formy doskonale potrafimy zauważyć styl autora, jego zaangażowanie w historię a także dopracowanie sylwetki bohaterów, które stając na pierwszym planie w pełni skupiają naszą uwagę. Analizujemy ich zachowania, myśli a także podjęte decyzje, próbując rozłożyć ich sylwetki na czynniki pierwsze co wcale nie należy do łatwych rzeczy.
Akcja rozgrywa się w domu jednego z bohaterów, opowiada o rodzinie nadszarpniętej dramatem przeszłości. Gospodarz zaprasza do siebie dawnego sąsiada, którego żona niedawno zmarła. Trusocki powraca, by wyrównać rachunki. Okazuje się bowiem, że jego małżonka niegdyś miała romans z Wielczaninowem a konsekwencją tej znajomości było dziecko.
To trudna historia i jednocześnie bardzo angażująca. Mocno dająca do myślenia, wiodąca czytelnika na skraj zdrowia psychicznego głównych bohaterów. Targani problemami sprzed lat nie potrafią w pełni poukładać sobie w głowie aktualnej sytuacji i przez to obserwujemy ich wewnętrzne monologi a także wymieniane dialogi równie intensywne co te zamknięte w ich głowach. Na pierwszym planie pojawia się wiele ciężkich motywów zaczynając od wiarołomstwa, przez żądze zemsty, na własnych problemach kończąc, bowiem bohaterowie uzależnieni od alkoholu nie zawsze potrafią jasno myśleć. I w tym temacie buduje się historia mroczna, intensywna w odbiorze i bardzo typowa dla prozy Dostojewskiego.
"Wieczny mąż" to obraz szaleństwa i rozpaczy, szukania błędów w innych dla zaspokajania własnego sumienia a także analiza ludzkich zachowań na tle wiarygodnych wydarzeń. Książka niełatwa, ale jednocześnie dorównująca pozostałym lekturą autora, pisana z pasją i oddaniem, w pełni nawiązująca do skrajnych emocji. Jeśli zastanawiacie się od której lektury rozpocząć przygodę z Dostojewskim to polecam Wam powyższy tytuł, ponieważ niewielka liczba stron na zachętę będzie idealnym bodźcem do ściągnięcia po kolejne tytuły.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz