Czasem jedynym uczuciem, które pozwala przetrwać, jest nienawiść.
Sięgając po debiut Anny Ptak nie do końca wiedziałam czego mogę się spodziewać. Przekonał mnie jednak opis z okładki, zatrzymała treść i klimat, które okazały się kluczowym punktem wszystkich atrakcji.
Z jednej strony, jak sugeruje tytuł, mamy do czynienia z wątkami paranormalnymi. Z drugiej jednak toczy się swobodna historia na bazie wielu współczesnych motywów. Takie połączenie okazało się owocne dla pojawiających się stopniowo emocji a także znacznie lepszego spojrzenia na losy bohaterki. Analizujemy ją bowiem z każdej możliwej strony, doszukujemy się tego co ukryte pomiędzy wierszami oraz snujemy własne domysły, gdy na scenę wkracza motyw thrillera wraz z gęstniejącą atmosferą. I chociaż całość jest lekka oraz bardzo plastyczna to momentami strach nad niepewnym jutrem przejmował nad wszystkim kontrolę.
Gwendoline Edevane nie może poradzić sobie ze stratą ukochanego. Jej ból rośnie z dnia na dzień a nie jest to łatwe dla osoby obdarzonej nieśmiertelnością. Uciekła w mrok, przez lata budowała krwawe imperium, siała strach wśród mieszkańców Wielkiej Brytanii. Nie spodziewała się, że po latach spotka swoją dawną miłość i na nowo będzie musiała odpowiedzieć na pytania wobec których zamierzała być obojętna.
Na ponad czterystu stronach autorka rozłożyła na czynniki pierwsze swoją postać i pokazała cały wachlarz zachodzących w niej zmian. To Gwendoline okazała się machiną napędową akcji a jej lęki, wciąż niezabliźnione, zaczynały brać nad nią górę. Kobieta pod wpływem straty stała się tyranem, wolała mieć krew na rękach nich iść przez życie zatopiona w smutku, ale czy to doprowadziło ją do odpowiedniego miejsca? Zamknięta we własnej skorupie pękła pod naporem odnowionej znajomości, ale nie oczekujcie romansu w jego lukrowej formie. O nie! Autorka od początku miała jasny plan na swoją historię i skrupulatnie, krok po kroku, uderzała w mroczne tony, by pokazać nam człowieka oraz jego nieoczywistą naturę, by zmusić nas do odpowiedzi na wiele moralnych kwestii, ale jednocześnie nie narzucając żadnej swojej woli.
"Nieśmiertelna" ma w sobie zadatki na angażującą powieść skutecznie odrzucając piętno debiutu. Przemyślana, ciekawie poprowadzona, nawiązująca do wielu ważnych kwestii. Uważam jednak, że jej największym atutem jest nierzeczywistość, ponieważ ucieka od typowych dla gatunku schematów, łączy wiele motywów i buduje własną, spójną, ekscytującą całość. Anna Ptak pozwoliła nam spojrzeć na miłość w zupełnie innym świetle i muszę przyznać, że bardzo podoba mi się takie podejście do tematu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz