"Złoty sen" Grażyna Jeromin-Gałuszka

"Złoty sen" Grażyna Jeromin-Gałuszka, Wyd. Prószyński i S-ka, Str. 440

Pokolenia splatają się ze sobą w jeden krąg ludzi zamieszkujących starą posiadłość. Problemy, rozterki, marzenia i pragnienia przewijały się przez willę aż do dziś. Jak wygląda los współczesnych bohaterek, których losy łączą się w starej posiadłości?

"Ja już chyba, Arleto, nie oczekuję takich atrakcji. Nie spodziewam się odmiany, bo do wszystkiego przywykłam. Budziłam się rano i wiedziałam, że nic do ciemnej nocy się nie zdarzy. Co miało się zdarzyć, to się zdarzyło. Dawno temu."

Stara, zniszczona willa w opuszczonym kurorcie jest własnością Lili, która doskonale zdaje sobie sprawę, że posiadłość lata świetności ma już za sobą. Lili prowadzi spokojne życie w zapomnianym miejscu i nie czuje, żeby czegoś jej brakowało. W pamięci wciąż pozostaje jej obietnica złożona sześćdziesiąt pięć lat temu swojej przyjaciółce - nigdy się już do niej nie odezwie. Kiedy pojawia się Ada, która w dzieciństwie spędzała tutaj wszystkie wakacje wspomnienia wracają. Po niej pojawia się Kalina i jest też przecież Józefa. Czy losy różnych kobiet mogą połączyć się w jedną historię?

Fabuła na samym początku wprowadza w chaotyczne wydarzenia, które na pierwszy rzut oka nie mają ze sobą nic wspólnego. Życie różnych kobiet nie potoczyło się tak jak powinno i w rezultacie wszystkie znalazły swoje miejsce w starej posiadłości. Ada była jedynym dzieckiem, które nie dawało się we znaki pani Lili, a Kalina przyjaciółką Ady o wielkiej artystycznej duszy. Z kolei Józefa to dawna pomoc domowa starszej pani. Wszystkie kobiety spotykają się w jednym miejscu i przedstawiają swoją historię o tym co było, co jest i co będzie. Pod tym względem fabuła wydała się ciekaw, ale goszczący w niej chaos skutecznie plątał przebieg wydarzeń. Wielka szkoda, bo w momentach kiedy pojawiało się nawiązanie do historii i powstania warszawskiego miejscami wkradał się nieład.

Autorka osadziła swoją opowieść w bardzo klimatycznym miejscu, które zapomniane od świata, gdzieś na uboczu cieszy się prywatną historią. Przedstawiła historię o kobietach i dla kobiet - losy różnych pań krzyżują się w starej posiadłości i powoli odkrywają wszystkie rozterki. Chociaż historia opowiedziana jest lekkim stylem, bez większego wdawania się w przebieg wydarzeń można zauważyć, że historia jest przemyślana i w całości dopracowana. Niestety, mając w pamięci inne książki autorki wiem, że nie wykorzystała swojego potencjału do końca. Całość w rezultacie okazała się dość przewidywalna i miejscami wręcz banalna.

"Ada oparła plecy o pręty ogrodzenia i zamknęła oczy, chłonąc zmysłami zapachy i melodię, a kiedy je otworzyła, ujrzała na scenie piętnastoletnią artystkę w nieskazitelnie białych tenisówkach i z kwiatami lipy we włosach. Ukłoniła się z wdziękiem nieistniejącej publiczności, a potem zatańczyła z wiatrem do tej samej co on melodii."

"Złoty sen" to uniwersalna książka - sprawdzi się w gorący poranek i deszczowe popołudnie. Jednak pod względem fabularnym lekturę polecam wielbicielom melancholijnych obyczajówek, bez elementu zaskoczenia a za to z kilkoma życiowymi prawdami. To taka historia o wszystkim i o niczym - czyta się przyjemnie i szybko, ale nie do końca tego oczekiwałam. Chociaż przez lekturę przewija się wiele ponadczasowych prawd o miłości i przyjaźni pozostał jakiś niedosyt o bliżej niesprecyzowanym pochodzeniu.

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka.