Przedpremierowo: "Źródło" J.D. Horn

"Źródło" J.D. Horn, Tyt. oryg. The Source, Wyd. feeria, Str. 408
Premiera: 12 sierpnia 2015r.

Motyw czarownic zawsze należał do jednego z moich ulubionych. Jeśli sięgałam po gatunek paranormal romance - na pierwszym miejscu zawsze wybierałam ten o wiedźmach. Nie bez przyczyny do grona moich ulubionych książek należy "Sezon czarownicy" Natashy Mostert ze swoim obłędnym klimatem gotyckiej grozy.  

Wydawnictwo Feeria wyszło na przeciw oczekiwaniom czytelników podobnych do mnie i wydało serię, która spełnia wszystkie te warunki - są czarownice, jest magia i klimat, który może nie do końca jest taki jak być powinien, ale nie można zarzucić mu, że się nie stara. "Źródło" to drugi tom historii o losach wiedź z Savannah, wobec którego miałam wysokie oczekiwania, bo pierwszy tom - choć dobry - wyraźnie zaznaczył się w nieodkrytym potencjale. Po cichu liczyłam, że przyjemna opowieść nabierze rozpędu w kontynuacji i zachwyci swoim klimatem i historią.

"A potem nadałaś mi imię [...]. Czy ci się podoba, czy nie, naznaczyłaś to ciało."

Pierwszy tom zaskoczył mnie skomplikowaną i wielowątkową fabułą, która bardzo szybko wciągnęła mnie do swojego świata. Jednak w tle wciąż wyczuwałam niezdecydowanie autora, brakowało mu pewności siebie i nie do końca rozwinął swoje skrzydła, przez co to co dobre było dopiero przed nami. Kontynuacja serii już widocznie rozwija się w tą dobrą stronę, gdzie akcja pędzi na złamanie karku a jedno wydarzenie goni drugie. Tutaj nikt nie będzie narzekał na nudę czy powolne tempo, bo nie ma na to czasu. W życiu bohaterów zbyt wiele się dzieje, a dzięki temu czytelnik poznaje więcej faktów i wydarzeń, które rozjaśniają sytuację i przynoszą rozwiązania niezakończonych wątków z pierwszej części. 

Mercy Taylor, dwudziestojednoletnia dziewczyna o silnym charakterze ponownie wkracza do świata pełnego tajemnic. Nie da się ukryć, że bohaterka potrafi przysporzyć o zawrót głowy swoją postawą, która czasami budzi podziw, a czasami chęć politowania. Przez większość fabuły mocno stąpa po ziemi i racjonalnie podchodzi do wielu spraw, ale kiedy pojawiają się chwile załamania, to na całego. Wkracza w obcy świat, uczy się magii i stawia czoła rodzinie, która uwielbia kolekcjonować tajemnice. Dzięki temu czytelnik podąża tropem zakłamania, intryg i licznych przeciwności losu, krok po kroku, razem z bohaterką, odkrywając nową rzeczywistość. Mercy została kotwiczącą, więc teraz nic nie będzie już takie samo, a w dodatku pojawia się matka dziewczyny. Która swoją drogą zmarła przy porodzie. Ile kłamstw i sekretów jest jeszcze do odkrycia?

"-Martwi się o mnie? Dlaczego?
-"Przeczucie" jak stwierdził."

Styl i język autora to nie zawsze sprawa łatwa - potrafi pisać krótko, rzeczowo i na temat, ale potrafi również rozpisywać się w emocjach i wydarzeniach. Obie formy bardzo dobrze wkomponowały się w wydarzenia i w odpowiedniej chwili dostosowują się do sytuacji, tak by nie zanudzić czytelnika na śmierć. Jeśli jest to konieczne, emocjonalne sceny potrafią nieźle namieszać i wprowadzić lawinę sprzecznych emocji, tak że czytelnik sam już nie wie kogo kochać a kogo nienawidzić. Dodatkowo obrazowość i plastyczność w tym wszystkim ma kluczową rolę - sprawia, że świat przedstawiony stał się bardziej realistyczny i niezwykle przyjemny w odbiorze. 

"Źródło" to dobra kontynuacja wciągającej serii. Chociaż dalej uważam, że potencjał autora nie został do końca wykorzystany, to nie czuję się rozczarowana. Z tomu na tom pojawia się co raz to więcej tajemnic i akcja nabiera tempa, a miejscami nawet zaskakuje. Zdecydowanym atutem tej serii są emocje, które ujawniają się w najmniej oczekiwanym momencie i w połączeniu z niebanalnym klimatem tworzą naprawdę dobrą całość. Fanom pierwszego tomu zdecydowanie polecam, a tych niezdecydowanych odsyłam do pierwszej części. Mi pozostaje jedynie czekać na kolejny tom, który zapowiada się przełomowy w wydarzeniach. 

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Feeria.