"Wyspa potępionych" Melissa de la Cruz

"Wyspa potępionych" Melissa de la Cruz, Tyr. oryg. Descendents. Isle of the Lost, Wyd. Egmont, Str. 320

Mellisa de la Cruz to jedna z najbardziej poczytnych autorek gatunku paranormal romance. Seria "Błękitnokrwiści" zyskała fanów na całym świecie a echo zachwytu słychać do dziś. Dlatego, gdy w zapowiedziach pojawiła się pierwsza wzmianka o startowym tomie nowej serii autorki, nie mogłam przejść obok niej obojętnie. Czy sukces się powtórzy?

Atutem tej książki jest klimat, który przywodzi na myśl średniowieczne królestwa, rycerzy i walkę dobra ze złem. To właśnie jest motywem przewodnim tej historii - walka dwóch, jasno wyznaczonych stron, które konfrontują się ze sobą by przeciągnąć na własną stronę. Być może całość brzmi jak motyw wyciągnięty z bajki Disneya i w rezultacie stanowi to odległe tło, ale na plan pierwszy wysuwa się typowa akcja powieści przygodowych i to ona króluje w lekturze. Wmieszanie w to wszystko subtelnej magii i elementów fantastycznych dodało fabule dawki potrzebnych emocji.

"Lustereczko, powiedz przecie, któż jest najgłupszy na świecie?"

Przed dwudziestu laty wszyscy złoczyńcy zostali wypędzeni z królestwa Auradonu na Wyspę Potępionych. Miejsce w którym przebywają to mroczny i ponury świat odgrodzony polem energii uniemożliwiającym ucieczkę. Umieszczeni tam złoczyńcy żyją w osamotnieniu i zapomnieniu, a smak posiadanych wcześniej mocy już dawno odszedł w niepamięć. Jednak to nie oni stanowią prawdziwe zło. W Zakazanej Twierdzy ukryte jest Smocze Oko - klucz do wolności i zapowiedź prawdziwego zła. Kto odważy się je zdobyć?

Motyw przewodni tej lektury z opisu wydaje się banalny. Wyprawa po Smocze Oko, obietnicę wolności i władzy, to przygoda, której losy można z góry przewidzieć. Ale nie wszystko jest takie proste na jakie wygląda. Tylko najsprytniejszy, najniegodziwszy i najbardziej nikczemny łotr jest w stanie jest znaleźć to co szuka tak wielu. Podróż, która czeka wszystkich bohaterów to walka na śmierć i życie, a jako, że każda z postaci może pochwalić się okrutną naturą, pojedynek będzie naznaczony krwią, zdradą i kłamstwami. Dlatego nawet jeśli wstęp zapowiada banalne wnętrze, fabuła w mgnieniu oka rozwiewa te wątpliwości. To pierwsza książka, w której czarne charaktery biorą górę nad dobrem i stają do walki o swoje miejsce w świecie.

Autorka swoim bardzo przyjemnym stylem wprowadziła do lektury niecodzienny klimat a miejscami napiętą atmosferę można było kroić nożem. Nie zawsze wszystko wychodziło gładko, bo bywały słabsze momenty nudy i zawieszenia, ale gdyby przymknąć na to oko mogę napisać, że książka naprawdę przeszła moje oczekiwania. Liczyłam na coś zwykłego i typowego a otrzymałam niebanalną historię z intrygującym rozwinięciem. Obrazowość scen i lekki język to podstawa w tej historii, ale pomysł na fabułę ma w sobie potencjał.

"Lepiej nigdy nie kochać, niż być kochanym."

"Wyspa potępionych" to książka z potencjałem. Chociaż w teorii skierowana jest do nastoletnich czytelników, w praktyce jest zupełnie inaczej - doskonale sprawdzi się jako lektura dla każdego. Autorka potrafi pisać, zaskakiwać, wciągać do swojego świata i intrygować. To jedna z tych lekkich i przyjemnych lektur - z konkretnie zarysowanymi bohaterami, granicą między dobrem i złem oraz klimatem zapomnianych już królestw. Myślę, że to kolejna dobrze rokująca seria autorki, dlatego ma ogromną nadzieję, że kolejny tom utrzyma poziom pierwszego. Tymczasem fanom powieści przygodowych i fantastycznych - polecam. 

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Egmont.