"Walcząc z ciszą" Aly Martinez

"Walcząc z ciszą" Aly Martinez, Tyt. oryg. Fighting Silence, Wyd. Niezwykłe, Str. 325

"Z tobą jest dobrze. Ze mną jest dobrze. Z nami jest dobrze. Nic innego nie ma znaczenia."

Niepozorna okładka, niepozorny opis. A jednak bogata i wspaniała treść. Oto Aly Martinez udowadnia nam, że pozory potrafią mylić a ona sama prezentuje przed nami powieść, która nie ma sobie równych!

Zupełnie nie spodziewałam się tak niebanalnej i przepełnionej emocjami powieści. Silna w przekazie a subtelna w stylu zabrała mnie w sam środek wspaniałej historii o miłości, która być może od tej pory stanie się dla mnie wyznacznikiem najlepszego wątku romantycznego. W tej książce bowiem króluje prawda - każde słowo, każdy przekaz, każdy ruch bohaterów. To wszystko żyje na naszych oczach przekonując, że z każdej sytuacji istnieje wyjście.

Autorka napisała powieść, która ujmuje za serce szczerością płynącą z losu dwójki głównych bohaterów. Wszystko rozpoczyna się bowiem od dzieci, które nie zasłużyły na swój los. Stały się świadkiem rozpadu rodziny, przemocy i niedowartościowania, otrzymując piętno tych, którzy muszą stanąć w roli głowy domu. Ignorowani, zepchnięci na drugi plan pewnego dnia odnaleźli się wzajemnie i łącząc doświadczenia zbudowali to co dla nich najlepsze. Pamiętając o błędach, wyciągając wnioski uczyli się wzajemnie życia i stworzyli tak wspaniale funkcjonującą rodzinę, że nie mogłam wyjść z podziwu jak dzielni byli w tym wszystkim, jak waleczni i oddani.

Łzy wzruszenia, chwile strachu, prawdziwe szczęście i poczucie zagrożonego bezpieczeństwa - skrajne emocje czekają na nas już od pierwszych stron, by zawładnąć naszym sercem i umysłem. Till spotkał Elizę w wieku trzynasty lat. Nie spodziewał się, że to ona będzie dla niego przyszłością. Ale los ich połączył dzięki doświadczeniom, które zdobyli - walczyli o swoje rodziny, o przetrwanie rodzeństwa, o wyzwolenie spod jarzma patologii. I chociaż dziewczyna ma swoje problemy, to historia Tilla staje się dla nas największym wyzwaniem. Jako dziecko musiał stanąć w obliczu prawdziwych życiowych problemów przez zaniedbanie rodziców i stanąć oko w oko z prawdziwym wyrokiem - całkowitą utratą słuchu w przyszłości. Jego los tak silnie napiętnowany i dosadnie przedstawiony sprawiał, że pękało mi serce.

Dawno nie czytałam tak wspaniale napisanej historii. Nie chodzi tylko o fantastyczną kreację bohaterów, masę emocji czy sam styl autorki, ale także o samą opowieść, która każdym zdaniem przemawiała do mojej romantycznej duszy. Byłam zdumiona jak młody wiek bohaterów konkurował z ich dorosłą naturą. Jak radzili sobie w sytuacjach oraz jak wzajemnie się wspierali. Nie mogłam wyjść z podziwu, gdy ramię w ramię stawiali czoła problemom - a przecież zdarzały im się chwilę z wątpienia, ponieważ nie stracili ani na moment swojej wiarygodności ani tym bardziej ludzkich zachowań. A jednak byli - dla siebie nawzajem, co wielokrotnie wywoływało wzruszenie.

"Walcząc z ciszą" to powieść, o której można nieskończenie opowiadać w samych superlatywach a i tak nie oddamy tego jak potężna i piękna jest to powieść. Tylko ten kto odważy się samemu ją przeczytać zrozumie drzemiący w niej potencjał. W sportowym duchu, na bazie trudnych doświadczeń i bez przekłamań bohaterowie prowadzą nas przez swoją historię, w której emocje otrzymują najważniejszą rolę. W chwilach radości i trosk zawsze będziemy z bohaterami otrzymując historię identyczną jak samo życie.