"Cudowny chłopak i ja. Trzy cudowne historie" R.J. Palacio

"Cudowny chłopak i ja. Trzy cudowne historie" R.J. Palacio, Tyt. oryg. Auggie and me, Wyd. Albatros, Str. 400

"Bałam się, że przypadkiem mnie dotknie. Łatwiej było udawać, że on nie istnieje."

Po wyjątkowej lekturze "Cudownego chłopaka" nie mogłam przestać myśleć o wydarzeniach z książki. Powieść sprawiła, że niezwykle mocno zaangażowałam się emocjonalnie w świat Auggie'go - głównego bohatera. Dlatego z przyjemnością i dużą ciekawością zdecydowałam się na swoistego rodzaju kontynuację jego historii, albo inaczej - interpretacje wydarzeń oczami jego przyjaciół.

"Cudowny chłopak i ja" to bardziej zbiór opowiadań niż jednotorowa powieść fabularna. Nie mogę jednak oddać jej prawdziwości i wiarygodności pełnowymiarowej powieści fabularnej, ponieważ z perspektywy przeczytanej lektury dostrzegam wszelkie spoiwa łączące rozgrywane wydarzenia. R.J. Palacio dopełniła dzieła pisząc powyższą książkę i jednocześnie przypominając czytelnikowi wszystkie emocje, które towarzyszyły nam podczas lektury przygód samego Auggie'go.

To nie jest tak, że otrzymujemy znaną już historię z perspektywy trzech różnych bohaterów. Autorka wyszła naprzeciw oczekiwaniom swoich czytelników i stworzyła świeży obraz wydarzeń zza kulis, gdzie śledzimy akcję oczami najpopularniejszej dziewczynki w szkole, szkolnego rozrabiaki i przyjaciela Auggie'go z dzieciństwa. Każdy z tych bohaterów ma swoje do powiedzenia i warto otworzyć się na prawdy jakie nam przekazują. Okazało się, że dzieci otrzymując prawo do głosu z otwartością i szczerością mówią o tym co je cieszy i martwi w prostolinijny sposób. Byłam zaskoczona jak sprawnie - lepiej niż dorośli - manewrują w świecie uprzedzeń i nieprzemyślanych wyborów, ale zupełnie inaczej radzą sobie z problemami: wiedzą, gdzie sięgają granice i potrafią przyznać się do błędu. I chociaż jest w tym wszystkim zaskakująco dużo mądrości to wciąż lekka i niezwykle przyjemna historia, która bawi i intryguje od początku do końca. Niezależnie od bohatera, który akurat opowiada - bo każdy z nich może stanąć na równi pod względem ciekawego charakteru i własnych życiowych doświadczeń.

Powieść dedykowana starszym i młodszym czytelnikom to skarbnica wspaniałych mądrości i ponadczasowych prawd. Już przy lekturze "Cudownego chłopaka" dostrzegłam wielki talent autorki nie tylko do kreowania wiarygodnych postaci, ale i pisania chwytających za serce dialogów oraz przemyśleń bohaterów. Oczami dzieci śledziłam wydarzenia z którymi dorośli rzadko kiedy potrafią sobie konkretnie poradzić - uprzedzenia i przekonania, podążanie za tłumem i nie dopuszczanie do głosu własnej indywidualności. Dostrzegłam wielką przyjaźń i niespełnione ambicje, widziałam jak rodzą się nowe więzi i zacierają stare przekonania - a to wszystko utrzymane w błyskotliwym tonie przepełnionym subtelnym poczuciem humoru. Wiele wydarzeń z powyższej powieści nie tylko rozgrzało moje serce, ale sprawiło że szczerze się uśmiechałam. Nie ukrywam - bardzo emocjonalnie podeszłam do tych trzech historii, ale inaczej z tą książką po prostu nie można.

"Cudowny chłopak i ja. Trzy cudowne historie" to lektura trzech relacji widzianych oczami Juliana, Christophera i Charlotte. To także obietnica ciągu dalszego historii Auggie'go - bohatera niezaprzeczalnie wyjątkowego. Okazało się, że wraz z zamknięciem ostatniej strony "Cudownego chłopaka" historia nie dobiegła końca. Wręcz przeciwnie! Dobrze przyjrzyjcie się tym opowiadaniom: to powieść nieśmiertelna, która ciągle trwa. Oto lekka jak piórko opowieść o przeciwnościach codziennego dnia i sile przyjaźni. Polecam!