"Agnes Grey" Anne Brontë

"Agnes Grey" Anne Brontë, Tyt. oryg. Agnes Grey, Wyd. MG, Str. 256

Agnes Grey to powieść inspirowana prawdziwymi przeżyciami Anne Brontё.

Agnes Grey przeżywa obecną sytuację swojej rodziny. Kłopoty finansowe nie dają jej spokoju. By wywalczyć o lepszy los dla siebie i bliskich postanawia zostać guwernantką i tym samym poszerzyć własne horyzonty. Nie spodziewa się jednak tego co czeka ją w domu rodziny, do której trafia. Przepełniona dziecięcymi wyobrażeniami o życiu i pełna siły, której nie sposób wytłumaczyć wkrada się do świata rodziny o zupełnie innym światopoglądzie. Dzieci, które trafiają pod jej opiekę posiadają wszystkie cechy rozpieszczonych i nieokrzesanych, a tym samym pozbawionych wszelkich zahamowań. Odzwierciedlenie zachowań dzieci ma swojej miejsce w postawie rodziców - nieprzyjemnych, wyniosłych i wymagających do skraju wytrzymałości. Dziewczyna musi naleźć rozwiązanie, które pomoże jej uciec od tej rodziny i to jak najszybciej.

"Agnes Grey" to prawdopodobnie powieść inspirowana prawdziwymi przeżyciami Anne Bronte. Dzięki temu historia ukazująca determinację i chęć siły przebicia przez nieprzyjazne środowisko staje się jeszcze bardziej wiarygodna i możliwa do zobrazowania. Jak wiadomo tylko rzeczywiste doświadczenia są w stanie nakierować autora na właściwy tok rozumowania i poprowadzenia fabuły w sposób umożliwiający czytelnikowi jak najwierniejsze jej zinterpretowanie. Walka Bronte o uzyskanie pozycji na świecie, zdobycie wykształcenia i niezależności ma swoje odzwierciedlenie w książce, gdzie z każdej strony bije cała masa uczuć towarzyszących bohaterce w każdej minucie jej poczynań. Nieunikniona staje się także w tym przypadku demaskacja negatywnych emocji towarzyszących dziewczynie - strachu, samotności i upokorzenia.

Uważam, że siostry Bronte najlepiej odzwierciedlają realia współczesnych im czasom. Być może wywodzi się to z ich doskonałego pióra, ale myślę że w tym wszystkim największy wpływ ma sztuka doskonałej obserwacji i możliwość przelania tego na papier. Jak wiadomo najlepsza powieść to ta, która wywodzi się z prawdziwych doświadczeń, bo staje się wiarygodna i bazująca na prawdziwych podstawach. To wszystko ma swoje odzwierciedlenie w bohaterach, którzy w przypadku Anne Bronte są rewelacyjnie wykreowani i przedstawieni na sposób, który nie da się przeoczyć. Postawy bohaterów aż biją wewnętrznym przepełnieniem emocji, ich nastawienia na świat i odbierania rzeczywistości. Na próżno szuka się tutaj płaskiej, niewymiarowej postawy u któregoś z bohaterów. Wszystko owiane klimatem czasów wznosi powieść na wysoką pozycję.

Styl autorki zawsze będzie dla mnie bliski i przyjazny. Obrazowość przedstawionego świata trafia do mnie niemal we wszystkich dziełach sióstr. Lubię wracać do książek, które ofiarowują mi rozdziały i spis treści, gdzie łatwiej manewruje mi się w czasie czytania. Wszystkie te przyjazne aspekty znajdują się także i w tym wydaniu, a połączenie z twardą okładką sprawiło, że sięganie po książkę było dla mnie czystą przyjemnością. Cieszę się, że historia, w gruncie rzeczy banalna, jest napisana z niemałą klasą i osobiście w żaden sposób nie mogłam się od niej oderwać dzięki wszystkim cudownym chwytom autorki.

Trzymając w rękach pierwsze polskie wydanie tejże książki czułam nie małą dumę. Jak wiadomo siostry Bronte to autorki, których talent pisarski nie podlega żadnym dyskusjom. W sposób niesamowicie inteligenty potrafią przedstawić losy bohaterów tak, by czytelnik poczuł się ich niemym obserwatorem zawieszonym w czasoprzestrzeni, gdzie czytając we współczesnych realiach swoje odczucia przeżywał w świecie równoległym bohaterom. To świadczy o wyjątkowości autorek i ich niepowtarzalności, dzięki czemu ich dzieła na zawsze pozostaną nieśmiertelnym dowodem na prawdziwość tychże czasów i motywując do walki o własną pozycję nawet w XXI wieku.