Poruszająca opowieść o przyjaźni, miłości, cierpieniu i potrzebie bliskości.
Ponownie wracamy do losów ulubionych bohaterów, których życie nie rozpieszczało. Autor serwuje nam ciąg dalszy przeżyć po i tak jakże wielkich wyzwaniach, pokazując, że nieustannie musimy mierzyć się z rzucanymi pod nogi kłodami.
Autor podejmuje wątki zakończone w pierwszym tomie, więc obowiązkowo odsyłam Was do nadrobienia zaległości, ale cała trylogia jest ze sobą luźno powiązana i wprowadza zarówno stare jak i nowe tematy. Dla mnie to zaleta pozwalająca mocno wgryźć się w temat, zbliżyć do bohaterów i przeżywać ich doświadczenia na własnej skórze a także poszerzyć wyobraźnię o kolejne sceny wojennej rzeczywistości. W dodatku Grzegorz Kozera posługuje się wspaniałym stylem, który płynnie przechodzi pomiędzy wątkami i jednocześnie pokazuje zmiany zachodzące w postaciach pod wpływem tego z czym muszą walczyć.
Tym razem akcja rozgrywa się w maju 1945 roku. Obserwujemy losy Adama, Haliny oraz Honza, trójki pozornie obcych sobie ludzi, których połączyły okrutne czasy. Przymusowy robotnik, więźniarka z obozu koncentracyjnego oraz chłopiec odcięty od rodziny i domu uciekli spod niemieckiego piętna wprost w otwarte ramiona Sowietów. Ponownie zmuszeni zostali walczyć o swoje miejsce w świecie a także ostatkiem sił udowadniali, że ich życie jest tak samo cenne.
Głód, pomieszanie zmysłów, potrzeba akceptacji, zrozumienia a także bliskości drugiego człowieka przejmują władanie nad hipnotyzującą fabułą. Książka liczy sobie niewiele stron a jednak czyta się ją wolno i dokładnie, aby nie tylko wszystko zrozumieć, ale i poczuć na własnej skórze. Wraz z bohaterami odbywamy więc trudną wędrówkę, czytamy o miłości, przyjaźni i złu w ludzkiej naturze w czasach, które wcale nie są nam obce.
"Króliki Pana Boga" żonglują emocjami. To książka trudna, choć napisana pięknym językiem. Nie łatwo wejść w buty bohaterów, których historia jest tak bolesna, ale to jednocześnie część naszej przeszłości o której musimy pamiętać. Grzegorz Kozera nie tylko pozytywnie zaskakuje, ale i udowadnia, że te książki, które na pierwszy rzut oka wydają się niepozorne, kryją w sobie coś naprawdę wyjątkowego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz